“ไม่ล้างหน้า? จะนอนทั้งอย่างงี้? ซกมกว่ะ”
ฟืนหรี่ตามอง พูดจบก็เดินออกไปจากห้องน้ำ ไม่ถึงสองนาทีก็เดินกลับเข้ามาพร้อมกับผ้าเช็ดตัวผืนเล็กและชุดนอนตัวยาว
"เปลี่ยนเสื้อผ้าซะ เสร็จแล้วเรียก"
หนามเตยไม่ได้เรียกฟืนอย่างอย่างที่คนอยากอาสาบอก เมื่อล้างหน้าแปรงฟันเสร็จเปลี่ยนเสื้อผ้าเรียบร้อยก็เปิดประตูออกมาจากห้องน้ำด้วยตัวเอง และทันเห็นฟืนกดโทรศัพท์ด้วยท่าทางจริงจัง เมื่อเห็นเธอจึงสไลด์ปิดแล้วลุกมาหา
"ทำไมไม่เรียก"
"..."
หนามเตยไม่ตอบ ใบหน้าสวยเชิดขึ้น เมินจากสายตาคมที่หรี่ตามองมา และเมินกับคำถามของคนที่ตัวเองคิดเกินเลยกว่าเพื่อนสนิท
ถ้าเป็นเมื่อก่อนก็คงรีบถามเพราะความอยากรู้แล้วว่ามันคุยกับใคร ทว่าตอนนี้...
"ให้นอนเป็นเพื่อนหรือเปล่า"
“...”
เป็นอีกครั้งที่หนามเตยทำเมินกับคำถามของฟืน ก่อนที่ดวงตาคู่สวยจะเบิกกว้างเมื่อคนที่เธออยากเกลียดพาตัวเองขึ้นไปนอนอีกฝั่งของเตียง
“ทำอะไร?”
ฟืนยกย
