หลายวันต่อมา...
พอสถานะระหว่างกันเปลี่ยนอะไรหลายอย่างก็เปลี่ยนตาม ฟืนไม่ต้องลำบากลำบนขับรถมารับมาส่งเธอแล้ว เพราะขนเสื้อผ้าข้าวของเครื่องใช้ที่จำเป็นมาอยู่ห้องเธอเรียบร้อย เมื่อก่อนที่หลับนอนของฟืนเวลามานอนที่คอนโดเธอคือโซฟาเบดตัวยาวที่อยู่ห้องนั่งเล่นตรงหน้าทีวีจอยักษ์ แต่ทว่าตอนนี้เปลี่ยนมาเป็นเตียงนอนหนานุ่มของเธอที่เจ้าตัวกำลังนอนเหยียดแข้งขายาวเล่นเกมในมือถือด้วยใบหน้าผ่อนคลายเต็มเปี่ยมไปด้วยความสุข ลืมทางกลับคอนโดของตัวเองมาหลายวัน
เธอกับฟืนเพิ่งจะกลับมาจากห้องของกิลล์กรานต์ และกำลังจะเข้านอน
ครืดๆ
ชื่อหมอกหนาวที่โทรเข้ามาทำให้หนามเตยต้องรีบกดรับ ปกติหมอกหนาวจะไม่โทรหาเธอหลังเที่ยงคืน ทว่าตอนนี้อีกสิบนาทีจะตีหนึ่ง ก็คงจะมีธุระด่วนอะไรสักอย่าง
“ว่าไงหมอก”
“พี่หนามนอนยังอะ?”
เสียงหมอกหนาวที่ดังมาตามสายทำให้หนามเตยถอนหายใจโล่งอก อย่างน้อยๆ น้องชายของเธอก็ไม่ได้เกิดอุบัติเหตุหรื
