อนาคิน
“อืม เดี๋ยวพี่ไปหา”
น้ำเสียงเฌอเบลล์ดูไม่ต่างจากวันนั้นที่อยู่ไนต์คลับ จึงทำให้เขาไม่รอช้า ตอบตกลงไปหาทันทีโดยไม่ต้องคิดอะไรให้มากมาย
เวลานี้เฌอเบลล์ต้องการเขา หากเขาไม่ไป ไม่รู้เหมือนกันว่าต่อจากนี้เธอจะเป็นยังไงบ้าง บ่อยครั้งเวลาเฌอเบลล์มีเรื่องไม่สบายใจเธอมักขอให้เขาไปอยู่เป็นเพื่อนชั่วคราว ราวกับเขาคือที่พักพิงเวลาอ่อนแอของเธอ
เขาเอื้อมมือไปกดออดห้องที่เฌอเบลล์อาศัยอยู่ รอไม่นานก็ได้ยินเสียงปลดล็อกประตู
แกร๊ก
แอดดด
เฌอเบลล์เปิดประตูออกมาในสภาพไม่ค่อยดีเท่าไร ทันทีที่เธอเห็นเขา ร่างบางโผเข้ามากอดทันทีโดยที่เขาไม่ทันตั้งตัว
หมับ!
“พี่คิน!”
“ไม่เป็นไรแล้วนะ พี่อยู่ตรงนี้”
“เบลล์กลัว…”
เขากอดเฌอเบลล์ตอบ ก่อนจะดันร่างเธอเข้าไปข้างในทั้งที่ร่างกายยังแนบสนิทกัน จากนั้นปิดประตูลง ไม่รู้เธอเจอเรื่องอะไรมาเพราะไม่เคยเล่าให้ฟัง พอถามก็บ่ายเบี่ยงไม่ตอบ เขาจึงตัดสินใจไม่ถามต
