“แล้วไอเดียละครับ/กูไปเอง”
แทนคุณรีบเสนอตัว
“ตามนั้นค่ะหนูอยากให้พี่แทนไปส่ง”
มันเหมือนฝันมาก ที่อยู่ๆทั้งคู่ก็ตกลงให้พวกเขาไปส่งโดยง่าย
“รีบเลยไอ้แทน”
รามิลบอกแทนคุณ หยิบกระเป๋าคนตัวเล็กอย่างเร่งรีบ แล้วนำมาคล้องไว้ที่คอตัวเองอย่างดีใจ ก่อนจะพยุงคนตัวเล็กให้ยืนขึ้น
“เดินไหวรึเปล่า”
โยเกิร์ตพยายามยืนและเดินด้วยตัวเอง แต่ก็เมาเกินกว่าที่จะเดินไหว
“อุ้มหนูหน่อยสิคะ”
ตาปรอยปรือบอกเขาด้วยน้ำเสียงออดอ้อน
“จะ จริงเหรอครับ ให้พี่อุ้มได้จริงเหรอ”
รามิลถามคนตัวเล็กอีกครั้งอย่างไม่อยากจะเชื่อหู
“งั้นถ้าพี่รามิลไม่อุ้ม พี่ต้นกล้าอุ้มหนูหน่อยสิคะ”
บอกรามิลพร้อมปรายตาไปทางต้นกล้า
“อุ้มสิครับอุ้มเดี๋ยวนี้เลย”
ท่อนแขนแกร่งช้อนอุ้มร่างบางอย่างดีใจ พลันหัวใจที่มันห่อเหี่ยวมาหลายวัน ก็เต้นตุบตับเหมือนมันมีชีวิตขึ้นมาอีกครั้ง แขนเรียวเล็กรีบคว้ากอดที่ลำคอแกร่งเอาไว้ หน้าสวยตอนนี้ใกล้กับหน้าเ
