สองวันต่อมา
คืนนั้นหลังจากที่ดินแดนออกไปส่งณิชา เขาก็ไม่กลับมาที่คอนโดฯ อีก เจ้าเอยไม่รู้ว่าอีกฝ่ายไปค้างที่ไหน หรือไปค้างกับผู้จัดการส่วนตัวของเขารึเปล่า เพราะเธอไม่รู้ว่าความสัมพันธ์ของสองคนนั้นเป็นยังไง แต่เจ้าเอยมั่นใจมากๆ ว่าณิชาไม่ได้รู้สึกกับดินแดนแค่ผู้จัดการส่วนตัวและนักร้องแน่ เธอคนนั้นชอบดินแดน เจ้าเอยดูสายตาที่พยายามหลบภายใต้เลนส์หนาของแว่นตาแต่ก็ไม่สามารถรอดพ้นการสังเกตของเธอไปได้ ทว่าเจ้าเอยกลับมองดินแดนไม่ออกว่าอีกฝ่ายคิดยังไง
แต่ก็ช่างเรื่องนั้นเถอะเพราะยังไงก็ไม่เกี่ยวกับเธออยู่แล้ว สองวันที่ผ่านมาเจ้าเอยอยู่ในห้องคนเดียวและเป็นช่วงเวลาที่เธอสบายใจมากที่สุด นอนหลับสนิทมากที่สุดตั้งแต่มาอยู่ที่นี่ เพราะข้อความในกระดาษที่ณิชาส่งไว้ให้ มันทำให้เจ้าเอยมีความหวังที่จะได้ออกไปจากที่นี่และมีเรี่ยวแรงในการใช้ชีวิตอยู่ต่อจนถึงวันเสาร์ และเธอก็สวดภาวนาขอให้เขาไม่ต้องกลับมาที่นี่อี
