พอช่วงบ่าย ด้านอติรุจและเมธาวีก็มานอนเล่นอยู่ภายในห้องพักของเมธาวี ที่ทั้งสองใช้เป็นที่พักผ่อนเพื่อรอรับเครื่องบินในช่วงบ่ายนี้ โดยมีจิรายุนั่งอยู่ในห้องนี้ด้วย “คุณรุจคะ อย่าซนสิคะ” เมธาวีพูดบอกไปเบาๆ แล้วเอามมือไปหยุดยั่งมือของอติรุจที่กำลังลูบไล้ที่ขาของเธอแบบหื่นๆ ทั้งๆที่น้องชายของเธอก็นั่งอยุ่ในห้องนี้ด้วย “ผมซนอะไร ผมเปล่าสักหน่อย” อติรุจพูดเสียงเบากระซิบที่หูของเมธาวีออกไป แล้วก็จูบซอกคอของเธอแบบดอมดมด้วยความหลงใหลอย่างหนักกับลิ่นกายสาวที่หอมหวนของเธอ “ก็มือของคุณไงคะ หยุดได้แล้วค่ะ” เมธาวีพูดบอกไปแล้วก็หันมายิ้มให้กับเขาที่เธอกำลังนอนเอนตัวพิงเขาอยู่ “ถ้าผมไม่หยุดแล้วคุณจะทำไม หึ” อติรุจถามออกไปแบบยั่วๆ แล้วก็แอบแลบลิ้นเลียที่คอของเมธาวีด้วยความหื่นกระหาย โดยที่น้องสาวของเธอไม่เห็น เพราะเขาเอาหน้าซบไหล่ของเธออีกฝั่งหนึ่งนั้นเอง ด้านจิรายุที่นั่งอยู่ด้วยก็แลสายตาไปมองมือของอ