ลลิสาก็กัดฟันยิ้มออกไปแบบข่มอารมณ์โกรธของตัวเอง ก่อนจะมองไปที่เมธาวีที่ทำไม้ทำมือให้เธอใจเย็นๆ เธอก็ตั้งสิตแล้วเธอก็หันไปหาพิมชนกด้วยสีหน้าท้าทายอย่างไม่ยอม คิดว่าเธอจะสะเทือนกับคำพูดแค่นี้น่ะเหรอ ไม่มีทางหรอก
“นี่คุณไปหมุดหัวอยู่หลุดขุมไหนมาคะเนี่ย ฉันน่ะเปิดตัวเป็นลูกสะใภ้ของตระกูลคุณากรดำรงไปเมื่อเช้าแล้วล่ะค่ะ ป่านเขาคงรู้กันทั่วแล้วล่ะค่ะว่าฉันเนี่ย เป็นเมียของพี่ใหญ่ แล้วที่สำคัญพ่อและน้าของพี่ใหญ่เขาก็สนับสนุนยินดีกับเราทั้งสองคนค่ะ หวังว่าคุณจะเข้าใจซะใหม่นะคะ ว่าฉันเนี่ย สะใภ้ที่ครอบครัวของพี่ใหญ่เขายอมรับและเอ็นดูฉันเอามากๆเลยล่ะค่ะ” ลลิสาพูดตอบกลับไปแบบสะใจ มาช้าไม่ทันข่าวเลยแม่คุณ ก่อนจะว่าใครไปศึกษาก่อนเถอะย่ะ ลลิสาแอบต่อว่าในใจไป
“ค่ะ งั้นก็ยินดีด้วยละกันนะคะ และหวังว่าจะรักกันนานๆ ไม่โดนคนอื่นแย่งไปซะก่อน” พิมชนกพูดบอกไปแบบประชดประชันอย่างสุดจะทน
“หึๆ ไม่มีใครกล้าแย่งหรอก
