“อ๊า! งื้อ...อย่าเลีย อ๊ะ! ตรงนั้นห้ามเลียนะ อื้อ...แฮ่ก ๆ คุณหยุดสักที อ่าส์...อย่าเอาลิ้นเข้าไป งื้อ...อร๊าง!” ม่านไหมร้องห้ามเขาไม่ขาดปาก ในขณะที่ลีออนทำตรงข้ามกับถ้อยคำของเธอทุกอย่าง เขาทั้งดูดทั้งเลียมันซ้ำ ๆ จนน้ำลายชุ่มผืนผ้า ก่อนจะรั้งเอาแพนตี้ออกไปแล้วแยงลิ้นเข้ามาคว้านในรูร่องหวานจนเธอเสียวซ่านไปทั้งกายสาว หยาดน้ำหวานที่มันเยิ้มไหลออกมาอย่างต้านทานการปลุกเร้าไม่ได้นั่นก็ด้วย มันน่าอายที่รู้สึกดีจนม่านไหมพยายามกลั้นเสียงคราง
“ไม่กล้าครางเพราะกลัวผมรู้เหรอว่าหมอรู้สึกดี” ชายหนุ่มว่าราวรู้ทัน แล้วรั้งเอากระโปรงของเธอออกจนตะขอที่เกี่ยวไว้ขาด ผิวผ้าครูดถูไปกับผิวอ่อนของขาขาวจนขึ้นรอยระเรื่อแดง
“ลีออน!” ยิ่งตอนที่เขางัดเอาความยาวใหญ่ซึ่งแข็งชันเต็มกำลังออกมาสู่สายตา ม่านไหมก็ยิ่งหัวใจเต้นแรง
“เรียกแบบนั้นมันจะยิ่งทำให้ผมอยากเข้าไปเร็ว ๆ นะหมอ” เขาว่า พลางจับส่วนหัวบานใหญ่แดงเถือกเ
