หย่าปล่อยให้รักหมดใจ

ตอนที่หนึ่ง เปลี่ยนตัวเจ้าสาว

ถ้าต้องแต่งงานเพื่อผลิตทายาทตามพินัยกรรมจริง ๆ ผมไม่อยากให้เป็นน้องแพรเลย ให้เป็นน้องพลอยยังจะดีกว่า

ในคราแรกเธอจะนำขนมเข้าไปเสิร์ฟให้กับคุณปู่และแขกคนพิเศษ เธอไม่ได้ตั้งใจมาแอบฟัง แต่สิ่งที่ได้ยินทำให้เธอหันหลังแล้วเดินไปยังอีกทิศทาง หลังจากนั้นหูของเธอก็อื้ออึงไม่ได้ยินสรรพเสียงอะไรอีก

เจ้าของเสียงเมื่อครู่คือ เจ็ท จิณณะ พระเอกชื่อดังคับฟ้า เพราะผลงานการแสดงกำลังเผยแพร่ งานพรีเซ็นเตอร์ งานเดินสายออกรายการของเขานั้นเยอะจนเจ้าตัวแทบจะไม่มีเวลาว่างหายใจ ไม่ว่าจะเดินไปทางไหนของมุมเมืองก็จะเห็นป้ายโฆษณาที่มีใบหน้าของเขาเผยแพร่อยู่

ในช่วงที่การงานกำลังรุ่งโรจน์จนถึงขีดสุด เขาย่อมไม่คิดถึงเรื่องแต่งงาน ทว่าพินัยกรรมของปู่เขาที่เสียชีวิตไปแล้วระบุไว้ว่าทายาทของท่านต้องแต่งงานกับทายาทของปู่เธอ ไม่เช่นนั้นสมบัติกว่าหมื่นล้านจะตกเป็นของการกุศล เขาซึ่งเป็นคนที่ยังโสดเพียงคนเดียวของตระกูลจึงต้องมาแต่งงานกับคนในตระกูลเธอ ซึ่งยังเป็นโสดอยู่สองคน

ปู่ของแพรพิมลเคยเรียกเธอไปคุยว่า ท่านจะเลือกให้เธอไปแต่งงานกับจิณณะแบบลับ ๆ เพื่อไม่ให้กระทบกับการทำงานและชื่อเสียงของเขา เธอตอบตกลงโดยไม่มีข้อแม้เพราะอยากช่วยให้ครอบครัวของจิณณะได้รับมรดกตามที่สมควรได้ เธอรับปากว่าจะเป็นภรรยาที่อยู่ในเงามืดของพระเอกหนุ่มแล้วผลิตทายาทด้วยกันตามเงื่อนไขของพินัยกรรม ที่เป็นเช่นนั้นไม่ใช่เพราะเธอชอบตามใจคนอื่น แต่เป็นเพราะเธอชอบจิณณะเป็นทุนเดิม

ทว่าเพราะเธอเป็นคนเรียบร้อย ดูนิ่ง ๆ แถมยังดูเฉิ่มเชย เขาเลยเอ่ยปากว่าเขาอยากแต่งงานกับคนที่เป็นสาวแซ่บที่มีเสน่ห์ล้นเปี่ยมแบบที่ใครมองแล้วก็เหลียวหลังอย่าง 'พิมพ์พลอย' พี่สาวของเธอ

แพรพิมลเคยดูรายการที่จิณณะเคยพูดเรื่องสเปกของคนที่ชอบ เขาอ่อนไหวเป็นพิเศษกับผู้หญิงที่มีลักษณะโฉบเฉี่ยว ร้อนแรง เซ็กซ์แอพพีลสูง แน่นอนว่าสิ่งที่เธอเป็นนั้นตรงกันข้ามกับที่เขาชอบทุกอย่าง

พอได้ยินเขาพูดกับปู่ของอย่างนั้น แพรพิมลก็กลั้นน้ำตาไว้ไม่ไหว เธอไม่รู้ว่าจิณณะพูดอย่างนั้นแล้วปู่ของเธอจะเปลี่ยนตัวเจ้าสาวตามใจเขาหรือไม่

แต่ความว้าวุ่นใจของเธอก็มีได้ไม่นาน เพราะไม่กี่ชั่วโมงต่อมา ปู่ของเธอก็เรียกเธอไปพบที่ห้องสมุดหลังจากที่ท่านคุยกับจิณณะเป็นการส่วนตัวเรียบร้อยแล้ว แพรพิมลทำเป็นว่าไม่ได้ยินอะไรก่อนหน้านี้ เธอเดินเข้าไปนั่งที่โซฟาที่ปู่กับจิณณะนั่งอยู่ก่อนแล้ว

"ตอนปู่กับปู่ของเจ็ทคุยกันว่าก่อนตายยังห่วงเรื่องอะไร ปู่เคยเปรยว่าอยากให้หลานสาวมีคนดูแลตอนปู่จากโลกนี้ไปแล้ว ปู่ของเจ็ทอยากตอบแทนที่ปู่เคยช่วยเหลือเขาจนกิจการรุ่งเรืองใหญ่โตเลยเขียนพินัยกรรมฉบับนั้นขึ้นมาเพราะมั่นใจว่า หลังจากแต่งงานแล้วหลานสาวของปู่จะไม่โดดเดี่ยว แต่เอาจริง ๆ มันเหมือนเป็นการบังคับให้ปู่ต้องยกหลานสาวตัวเองไปช่วยสร้างทายาทให้มันมากกว่า ไอ้เพื่อนคนนี้มันหัวหมอ ถ้าปู่ไม่ช่วย ลูก ๆ หลาน ๆ ที่ปู่รักเหมือนหลานตัวเองก็คงอดได้มรดก"

ปู่ของแพรพิมลบอกติดตลก

"หลังเปิดพินัยกรรม ปู่ก็คุยกับหลาน ๆ เอาไว้บ้างแล้ว ว่าจะต้องช่วยครอบครัวเจ็ทให้ได้รับทรัพย์สมบัติที่ควรเป็นของตัวเอง"

แพรพิมลสบตากับจิณณะในตอนที่ผู้เป็นปู่บอก ใบหน้าของเขาหล่อจัดแม้ไม่ได้แต่งหน้า ผิวเนียนใสเหมือนเด็กมัธยม ดวงตากลมโตปลายเรียว จมูกโด่ง ริมฝีปากได้รูป ทุกส่วนหลอมรวมกันกลายเป็นใบหน้าที่หล่อเหลาชวนให้ใจสั่นเอามาก ๆ ถึงจะเคยเห็นเขาตั้งแต่เด็กจนโตแต่ก็ไม่ชิน พอจ้องนานทีไรก็เหมือนจะวูบให้ได้...

นอกจากภายนอกที่ดูดีแล้ว แพรพิมลยังแพ้รอยยิ้มอ่อนโยนและความใจดีของเขาด้วย จิณณะเป็นพี่ชายที่แสนดีมาตลอด เธอเลยรักและบูชาเขาเสมอมา...

หญิงสาวข่มความคิดและความรู้สึกเอาไว้ในส่วนลึกของใจ เธอละทิ้งความคาดหวังและเตรียมพร้อมรับมือกับสิ่งที่จะเกิด หากเขาต้องมาเป็นพี่เขย แพรพิมลก็ต้องตัดใจ

ริมฝีปากอวบอิ่มของเธอคลี่ยิ้มให้กับจิณณะ คล้ายจะบอกว่าเธอเห็นด้วยและอยากเอาใจช่วยเขา... ในฐานะที่โตมาด้วยกัน

"ดังนั้นปู่ก็เลยคิดว่าจะให้หลานแต่งงานกับเจ็ท" แพรพิมลเลิกคิ้วน้อย ๆ เมื่อปู่ของเธอยังยืนยันว่าท่านจะให้เธอแต่งงานกับจิณณะ

"เจ็ทเขาสัญญาว่าจะดูแลหลานของปู่เป็นอย่างดีและยอมทำสัญญาว่าจะแบ่งมรดกบางส่วนให้เพื่อตอบแทนน้ำใจ แต่เขาก็มีข้อแม้ว่าการแต่งงานจะต้องเป็นความลับ เพราะเขาไม่อยากให้กระทบกับการทำงาน แพรมีปัญหาอะไรไหม" ท่านถามเธอต่อหน้าจิณณะ

"ไม่มีค่ะ แพรจะแต่งงานกับพี่เจ็ทและทำตามข้อแม้ทุกอย่าง" แพรพิมลพยักหน้ารับอย่างว่าง่าย แม้หัวใจจะเต้นโครมคราม เธอแอบเห็นสีหน้าลำบากใจของจิณณะ แต่มันก็เกิดขึ้นเพียงวูบหนึ่ง จากนั้นมันก็เปลี่ยนเป็นรอยยิ้มที่เขามอบให้เธอ

"ขอบคุณน้องแพรนะครับ ที่ช่วยเหลือแล้วก็เห็นใจในเรื่องงานของพี่"

"ค่ะ" แววตาของเขาทำให้แพรพิมลรู้ว่าเขารู้สึกขอบคุณจากใจของเขาจริง ๆ

"ถ้าอย่างนั้นผู้ใหญ่จะคุยกันเองว่าจะจัดการอย่างไรต่อไป ทุกอย่างต้องทำเงียบที่สุด แต่ก็ต้องทำให้ถูกต้อง"

จิณณะพยักหน้ารับ

"ครับ"

แพรพิมลไม่กล้ามองหน้าของจิณณะอีก แม้จะเป็นสถานการณ์ที่มีความอึดอัด เพราะกำลังจะถูกจับคลุมถุงชน ทว่าในหัวใจของเธอกลับรู้สึกเหมือนมีผีเสื้อนับหมื่นกระพือปีกบินอยู่ในนั้น

เธอคาดหวังว่าเมื่อได้โอกาสใช้ชีวิตคู่ด้วยกัน ก็เท่ากับว่าได้มีโอกาสสร้างความสัมพันธ์โดยที่เธอเต็มใจ หากวันหนึ่งเราสองคนรักกัน มันก็เป็นเรื่องดี

เพียงแค่คิดว่าอาจจะเป็นไปได้ที่เราสองจะรักกันแล้วอยู่ด้วยกันไปจนแก่เฒ่า แพรพิมลก็มีความสุขแล้ว

ถึงแม้ว่าโอกาสที่เขาจะรักเธอมีแค่ 0.001% แต่มันก็ดีกว่าไม่มี