“นางสาวน้ำผึ้งยินดีที่จะรับนายสิงหาเป็นสามีหรือไม่”
“รับค่ะ…ข้าพเจ้านางสาวน้ำผึ้ง ขอรับนายสิงหาเป็นสามี และขอสัญญาว่าจะซื่อสัตย์กับเขาทั้งในยามสุขและยามทุกข์ ทั้งในเวลาป่วยและเวลาสุขสบาย เพื่อรักและยกย่องให้เกียรติจนกว่าชีวิตจะหาไม่”
หญิงสาวตอบด้วยน้ำเสียงหนักแน่น แววตาพราวไปด้วยความปลื้มปีติในรัก
“ทั้งสองสัญญาว่าจะรักและดูแลกันไปจนถึงวาระสุดท้ายของลมหายใจใช่หรือไม่”
บาทหลวงถามอีกครั้ง
“ครับ…”
“ค่ะ…”
จากนั้นบาทหลวงผู้ประกอบพิธีคนเดิมก็ถามขึ้นว่า
“มีสิ่งใดที่ใช้แทนคำสัญญานั้น”
สิ้นประโยคของบาทหลวง เด็กผู้ชายหน้าตาน่ารักน่าชังที่ทำหน้าที่ถือแหวน ก็นำแหวนเงินมาส่งให้เจ้าบ่าว สิงหารับแหวนแล้วบรรจงสวมเข้าที่นิ้วนางข้างซ้ายของน้ำผึ้ง พร้อมกับพูดว่า
“ขอมอบแหวนวงนี้เป็นเครื่องหมายแสดงความรักและความซื่อสัตย์ตลอดไป”
จากนั้นเจ้าสาวก็รับแหวนอีกวง นำมาสวมให้กับเจ้าบ่าวที่นิ้วนางข้างซ้าย แ
