งานชุมนุมบัณฑิตครั้งนี้จัดขึ้นโดยราชสำนักเพื่อเผยแพร่แนวความคิดการปกครองแบบใหม่พร้อมทั้งเปิดโอกาสรับฟังเสียงของบัณฑิต ภายในงานจึงเต็มไปด้วยบัณฑิตอาวุโสจากหลายสำนักต่างเมืองและมีขุนนางจากราชสำนักมาสังเกตการณ์
หวังอี้หยางจึงนับว่าเป็นผู้น้อย ไม่สะดวกเอ่ยปากเพียงแค่รับฟังเหล่าบัณฑิตโต้แย้งกันไปมา ทว่าอาจารย์หงโจหาได้ปล่อยให้เขาสบายนักพลางหันมาพูดคุยถามความคิดเห็นกับเขาเสมอ
ในขณะนั้น ก็มีบ่าวคนหนึ่งเดินเข้ามาน้อมกายคารวะอาจารย์หงโจและอาจารย์จางฉือพร้อมกล่าว “คุณชายหวังอี้หยาง ซือจือมีเรื่องพูดคุยอยากจะแลกเปลี่ยนขอรับ”
วันก่อนหวังอี้หยางถูกเชิญไปจวนผู้บัญชาการหลี วันนี้อาจารย์หงโจจึงไม่แปลกใจเท่าไรนักเขาผงกศีรษะให้เด็กชาย “ในเมื่อซือจือให้คนมาเชิญ หวังอี้หยางจะเสียมารยาทไม่ได้เด็ดขาด”
เด็กชายโค้งศีรษะ “ศิษย์ทราบแล้ว” จากนั้นก็ลุกขึ้นเดินตามบ่าวรับใช้คนนั้นไป
ทันทีที่หวังอี้หยางนั่งลงบนโต๊ะ
