แม้หวังเว่ยซินยังไม่ได้ลงไปร่วมการต่อสู้ แต่ได้เห็นฝีมือของเหล่าจอมยุทธก็นับว่าได้เปิดหูเปิดตา ยิ่งพอใกล้เที่ยงยิ่งปรากฏยอดฝีมือที่แข็งแกร่งขึ้นเรื่อย ๆ เสียงโห่ก็แทบทำให้แผ่นดินสะเทือน
ทว่า...กระนั้น
เชี่ยเฉิงยังไม่ปรากฏตัว หวังเว่ยซินก็เริ่มหวั่นใจหากเฟยอิ่งปรากฏกายก่อน นางมิต้องเป็นเจ้ายุทธภพหรือ
หญิงสาวกวาดตามองไปรอบ ๆ คาดเดาแผนการที่วางไว้ของแต่ละฝ่าย หากฝ่ายใดปรากฏกายขึ้นก่อนอาจจะสูญเสียกำลังในการต่อสู้ พวกเขาจึงเก็บคนสำคัญไว้สุดท้าย
แต่เหมือนว่า...ตอนนี้ฝ่ายของสำนักเงาจันทราของเชี่ยเฉิงพ่ายแพ้ต่อคนของสำนักม่านตะวัน สตรีอีกคนที่แข็งแกร่งไม่ต่างจากเฟยอิง
หวังเว่ยซินปรายตาหญิงสาวที่ยืนเด่นเฉิดฉายบนเวที ด้วยแววตายกย่องเป็นประกาย ชื่นชมพวกนางอย่างน่าทึ่ง
สตรีเหล่านี้ ล้วนน่านับถือ ต้องฝึกฝนเท่าไร มุ่งมั่นเท่าไร จึงได้เก่งกาจเพียงนี้
ขณะนั้นความขุ่นเคืองที่มีต่อเฟยอิงก็ลดน้อยลง
