❤ เข้าหา
1362 Words
วันต่อมา
โอลีฟเข้ามาที่บริษัทคาร์เตอร์แต่เช้า แต่แทนที่จะได้เจอชายหนุ่ม กลับมีเพียงเลขาออกมาต้อนรับ
" สวัสดีค่ะ คุณโอลีฟใช่มั้ยคะ "
หญิงสาวอายุน่าจะซัก 45 หน้าตาธรรมดา ยิ้มทักทายเธออย่างเป็นมิตร ที่สำคัญคือ กำลังท้อง
" ค่ะ "
" ดิฉันชื่อพัชรีค่ะ เป็นเลขาส่วนตัวของคุณคาร์เตอร์ คุณคาร์เตอร์บอกให้ดิฉันมาสอนงานคุณค่ะ โต๊ะทำงานของคุณอยู่ด้านนี้ค่ะ "
พัชรีเธอทำงานนี่มานานมาก ตั้งแต่เรียนจบใหม่ๆ ทำงานที่บริษัทนี้มาตั้งแต่รุ่นคุณคเณศ ได้รับความไว้วางใจจากครอบครัวของชายหนุ่มมากพอสมควร
เลขาผายมือไปที่โต๊ะถัดจากเธอ โอลีฟมองตาม สีหน้าแสดงความรู้สึกผิดหวังในทันที
' ฉันมาทำงานก็เพื่อมาใกล้ชิดเค้านะ ไม่ใช่แบบนี้สิ แต่ไม่เป็นไร ค่อยเป็นค่อยไปก็ได้ '
" ขอบคุณค่ะ ท้องกี่เดือนแล้วคะ "
" จะ 4 เดือนแล้วค่ะ "
โอลีฟยิ้มหวาน ก่อนจะนั่งทำงานบนโต๊ะที่พัชรีแนะนำ เธอสอนงานจนโอลีฟเริ่มเป็นงาน จนกระทั่งคาเตอร์เดินมาที่ห้อง ควงสาวสวยมาด้วยคนนึง ทำเอาโอลีฟหน้าตึง เดินปรี่ไปขวางทาง
" เฮีย !!! ทำไมเฮียควงผู้หญิงมาที่บริษัทด้วยเนี่ย เฮียก็รู้ว่าลีฟมาทำงานวันนี้วันแรก "
คาร์เตอร์ไม่ได้สนใจ กลับมองโอลีฟด้วยสายตาเย็นชา
" ฉันขอให้เธอมาทำเหรอ ฉันรับเธอเข้าทำงานมาเป็นพนักงานบริษัทไม่ใช่มาเป็นแม่ฉัน ฉันจะควงสาวสวยกี่คนมันก็เรื่องของฉัน "
พูดจบคาร์เตอร์ก็ใช้นิ้วชี้จิ้มที่หน้าผากแล้วดันโอลีฟออกไปให้พ้นทาง ก่อนจะเดินควงนางแบบสาวสวยเดินเข้าห้องไปไม่สนใจโอลีฟอีก สร้างความไม่พอใจให้โอลีฟมากจึงเดินไปกระชากแขนนางแบบคนนั้นจนล้มลงจนผวาร้องเสียงหลง
" ว้ายยยย !! "
คาร์เตอร์เองก็ตกใจไม่แพ้กัน
" เธอทำอะไรเนี่ย "
" ก็ทำไมเฮียไม่ให้เกียรติลีฟเลยอ่ะ ลีฟมาทำงานวันแรกเฮียก็ควงผู้หญิงเข้ามาแบบนี้ "
" แล้วมันเรื่องอะไรของเธอ ฉันขอเตือนนะ ถ้าเธออยากจะทำงานที่นี่ ใกล้ๆฉัน ช่วยทำตัวให้มันน่ารักกว่านี้หน่อย ถึงจะเป็นน้องไอ้ริค ก็ไม่ได้หมายความว่าฉันจะไม่กล้าไล่เธอออก "
กล่าวคาดโทษหญิงสาวที่ก่อเรื่องเสร็จ ก็หันไปพยุงนางแบบสาวเข้าห้อง
" เจ็บมากมั้ยครับมิลิน "
" เจ็บค่ะ โอ้ย พี่เตอร์ช่วยพยุงหน่อยค่ะ สงสัยข้อเท้าเคล็ด "
นางแบบสาวแกล้งร้องเสียงโอดโอยออเซาะเรียกร้องความสนใจจากคาร์เตอร์และกอดกระชับแนบชิดชายหนุ่มให้โอลีฟเห็น ก่อนที่คาร์เตอร์จะกอดเอวบางของนางแบบสาว ประคองเข้าห้องไป
โอลีฟมองอย่างเสียหน้า หน้านิ่วคิ้วขมวดเป็นปม จิตใจร้อนรุ่ม อยากจะกระชากแยกร่างยัยนางแบบหุ่นบึ้มนั่นให้แยกออกห่างจากเฮียเตอร์ แต่ต้องอดกลั้นข่มอารมณ์ไว้
ทางด้านพัชรีเองก็แปลกใจ เพราะปกติเจ้านายไม่เคยพาสาวๆมาที่ทำงาน ที่เธอรู้ตอนนี้ก็คือ โอลีฟเป็นน้องสาวเพื่อนสนิทของคุณคาร์เตอร์อย่างโอริค รู้ด้วยว่าเขารวยขนาดไหน แต่ก็อดแปลกใจไม่ได้ว่าทำไมน้องสาวเธอถึงมาทำงานที่นี่ แถมยังให้อยู่ตำแหน่งพนักงานธรรมดา
' อะไรกัน เรื่องเจ้านายนี่ยิ่งคิดยิ่งปวดหัว '
" ไปค่ะ ทำงานค่ะน้อง "
เพราะถูกสั่งว่า ให้ใช้งานโอลีฟให้หนัก ทำยังไงก็ได้ให้โอลีฟทนไม่ไหวจนต้องลาออกไปเอง พัชรีจึงทำตามที่เจ้านายบอก แม้จะรู้สึกเกร็งๆอยู่บ้าง
' นี่น้องคุณโอริคเลยนะ '
วันแรกของการทำงาน โอลีฟถูกใช้งานอย่างหนักจนไม่มีเวลาเข้าไปหาคาร์เตอร์ ครึ่งวันแรกจึงหมดไปกับการตรวจเช็คเอกสาร เรียนรู้งานทุกอย่างตามที่พัชรีสอน พอพักเที่ยง คาร์เตอร์จึงควงนางแบบสาวสวยออกมาจากห้อง
" ผมจะออกไปข้างนอก ไม่เข้าบริษัทนะครับคุณพัช "
" ค่ะท่านประธาน "
คาร์เตอร์จึงเดินออกไปพร้อมกับนางแบบสาว
" เดี๋ยวพี่พาทานข้าว ที่ไหนก็ได้ตามใจมิลินเลย "
" จริงเหรอคะ พี่เตอร์ใจดีจังเลย "
" แต่น้องมิลินต้องป้อนของหวานให้พี่ด้วยนะครับ พี่หิวมาก "
คาร์เตอร์ส่งสายตาร้อนแรงยั่วยวน มิลินทำท่าเอียงอายดัดจริต จากนั้นเขาจึงควงนางแบบสาวผ่านหน้าโอลีฟโดยไม่สนใจเธอแม้แต่น้อย สร้างความขุ่นเคืองใจให้โอลีฟมากมาย ก่อนจะตัดสินใจลุกจากโต๊ะทำงานเดินไปขวางทางคาร์เตอร์กับยัยนางแบบนั่น
" เฮีย !!! เฮียทำแบบนี้ไม่ได้นะ "
" นี่ ... เธอเป็นแค่พนักงาน ฉันเป็นเจ้านายเธอ ถ้าอยากทำงานที่นี่ดีดีก็ช่วยวางตัวให้เหมาะสมหน่อย "
คาร์เตอร์เดินออกไป โดยมีมิลินเบ้ปากพร้อมส่งสายตาเยาะเย้ยมาให้โอลีฟ
" ปกติคุณคาร์เตอร์ไม่เคยพาผู้หญิงมาที่ทำงานแล้วก็ไม่เคยกลับก่อนเวลา วันนี้มาแปลก แปลกมากจริงๆ "
โอลีฟจึงพอจะเข้าใจแล้วว่าคาร์เตอร์คงต้องการบีบให้เธอออกไปเอง แต่ขอโทษที มันยังไม่สุดทางของโอลีฟ
' คอยดูนะ ลีฟจะทำให้เฮียยอมสยบแทบเท้าลีฟให้ได้ '
ตกเย็น
โอลีฟกลับบ้านด้วยสภาพเหนื่อยอ่อน เพราะถูกใช้งานอย่างหนัก แถมยังถูกคาร์เตอร์เมินไม่สนใจอีก เธอจึงทรุดตัวลงนั่งอย่างหมดแรงข้างๆแก้มนิ่ม ก่อนจะเอนตัวลงอย่างหมดแรง ก็การทำงานวันแรกมันผิดคาดอย่างแรง
" เป็นไงบ้างคะพี่โอลีฟ ทำงานวันแรก "
โอลีฟถอนหายใจอย่างแรงก่อนจะตอบ
" เหนื่อยค่ะน้องแก้ม เหนื่อยมาก "
" ปกติทำงานเยอะแก้มไม่เคยเห็นพี่โอลีฟบ่นเหนื่อยเลยนะคะ "
" ก็เพราะมันไม่ได้เหนื่อยกายน่ะสิคะน้องแก้ม พี่โอลีฟเหนื่อยใจคะ เฮียคาร์เตอร์ไม่ให้พี่โอลีฟเข้าใกล้ แถมยังพาผู้หญิงมาเยาะเย้ยพี่โอลีฟ แล้วก็พากันออกไปตั้งแต่เที่ยงแล้วก็ไม่กลับเข้ามาอีกเลย "
สีหน้าของโอลีฟสิ้นหวังสุดๆ
" นี่แค่วันแรกก็เริ่มจะไม่ไหวแล้วเหรอเรา "
โอริคอุ้มลูกสาวเดินลงมาจากชั้นบน คงพึ่งพาไปอาบน้ำมา ตัวหอมฉุยเชียว
" ใครบอกไม่ไหว ลีฟยังไม่ได้บอกเลยนะว่าไม่ไหว แค่เหนื่อยใจเท่านั้นเอง "
" เห็นไอ้เตอร์บอกว่าเราไปทำร้ายสาวของเค้าด้วย "
" ก็ลีฟโมโหนี่ ไม่ไว้หน้าลีฟเลย "
" แล้วทำไมเค้าต้องไว้หน้าเราในเมื่อเค้าไม่ได้คิดอะไรกับเรา เรานั่นแหละ ควรจะไว้หน้าเค้า "
พูดหน้าตาเฉย แต่มันทำให้โอลีฟเจ็บจี๊ด
" เฮีย !!!ไม่ต้องย้ำได้มั้ย ลีฟกำลังพยายามอยู่ เฮียก็อย่าตัดกำลังใจลีฟดิ "
โอลีฟทำหน้างอคิ้วขมวดใส่ โอริควางสีหน้าเรียบเฉยไม่พูดอะไรอีก โอลีฟจึงหันไปคุยกับแก้มนิ่ม หวังจะได้คำปรึกษา
" น้องแก้มเคยจีบผู้ชายมั้ยคะ "
แก้มนิ่มอึ้งก่อนจะหันไปมองหน้าสามี ยิ้มแห้งๆ แต่โอริคมองด้วยสายตาไม่ชอบใจนัก
" แก้มไม่เคยจีบผู้ชายค่ะ มีแต่ผู้ชายมาจีบ "
" ใคร!! "
เสียงโอริคถามด้วยความโกรธ
" เฮีย นั่นมันก่อนที่จะเจอเฮีย "
" แล้วไอ้หน้าจืดที่มันเคยตามตื๊อหนูอ่ะ "
" นั่นมันนานแล้วนะเฮีย มีเหตุผลหน่อยสิคะ "
" อย่าให้เฮียรู้นะครับ เฮียจะตามไปฆ่ามัน "
แก้มนิ่มมองอย่างอ่อนใจในความขี้หึงของสามี เขาไม่เคยเปลี่ยนไปเลย
ในขณะที่โอลีฟมองด้วยความอิจฉา เธออยากมีโมเม้นแบบนี้บ้าง อยากให้เฮียเตอร์หึงหวงเธอแบบนี้บ้าง แต่คงมีแต่เธอที่หึงหวงเขา ในขณะที่อีกคนเฉยชา
' ยอมแพ้ไม่ได้นะลีฟ พยายามต่อไป '
- Writer
