เวลาค่อยๆ ผ่านไปทีละวันอย่างรวดเร็วสำหรับเฟื่องลดา เธอทำใจได้บ้างแล้ว ก็มีบ้างที่คิดถึงเขา แต่เมื่อมองเห็นรอยยิ้มของมารดา เธอก็ระลึกได้ว่าควรจะมูฟออนเพื่อกลับมายิ้มแบบสดใสได้อีกครั้ง
แต่อีกคนกลับยิ่งค่อยๆ แย่ลง ภัสสกรณ์แทบจะกินเหล้าต่างน้ำ และไปทำงานด้วยใบหน้าที่ทรุดโทรมลงไปเรื่อยๆ จนบางครั้งเจนจิราก็อดตกใจไม่ได้ ผ่านมาสี่วันหลังจากน้องเฟื่องออกไปแล้ว เจ้านายของเจนจิราดูเงียบขรึม ถามคำตอบคำจนเธอไม่รู้ว่าเขาเป็นอะไร
เจนจิราส่งข้อความไปนินทาเจ้านายเรื่องที่บอสย่ำแย่ จนเฟื่องลดาก็ประหลาดใจ
“ไม่เห็นหน้าเรา เขาก็ควรจะสบายใจสิ หรือมีอะไรผิดปกติ” เฟื่องลดาแอบสงสัย เธอเปิดแชตทุกช่องทาง พบว่าเขาเลิกส่งหาเธอ แต่ว่าเขากลับไปใช้บัญชีจริงของตนมากดไลก์รูปที่เธอลงในโซเชียล จนเธอแอบกังวลใจ
‘จะมาไม้ไหนอีก จบคือจบเถอะแค่นี้ก็เสียน้ำตาไปไม่รู้เท่าไหร่แล้ว’
คนที่หนักใจคือเธอ เขาไม่ทักไม่คุยแต่เหมือน
