[บทบรรยาย :: ริคุ]
3 ชั่วโมงผ่านไป
ผมนั่งร้องโหวกเหวกโวยวายอยู่ในลำคอจนมันเเหบเเห้งไปหมด เพราะคนบ้าอย่างพี่ครามเอาผ้ามามัดปากผมเอาไว้เเถมยังจับตัวผมล็อคไว้ด้วยเชือกในห้องเขา ที่นี่เป็นห้องที่ผมเดินหนีเขาออกไปเเละก็ต้องโดนคนนิสัยเสียจับเข้ามาขังเอาไว้อีก ตอนเเรกไม่ได้อยากจะยืนดูเขาสัมภาษณ์หรอก เเต่ผมอยากได้เสื้อหนิ ฮึ้ย!
เสียเปรียบแท้!
ผมจะไม่โกรธเขาเลยถ้าเขาไม่ทำให้ผมต้องอับอายต่อหน้าทุกคนเเบบนั้นน่ะ เขาจะรู้ตัวหรือเปล่าว่าทำอะไรลงไป ทำไมถึงเอาอนาคตตัวเองมาทิ้งไว้กับเด็กเเบบผม เเละเขาจะทำเเบบนั้นไปเพื่ออะไร
อยากให้ผมขายขี้หน้าชาวบ้านเขาสินะ
ป่านนี้เเม่จะต้องตามหาผมอยู่เเน่เเละดูเหมือนพี่ครามจะจัดการทุกอย่างด้วยตัวเขาเองทั้งไล่โซ่ ทั้งมัดตัวผมแบบนี้อีก เขายังคงจอมบงการเหมือนเดิมไม่เคยเปลี่ยนเลย
เเล้วครั้งนี้เขาจะมาล้อเล่นอะไรกับหัวใจผมอีก
"อื้อไออ้า! "
"กินพิซซ่าไหมครับ"เขาเดิน
