ตอนที่สามสิบเอ็ด สิ่งที่อยากขอ 1

2741 Words

เสียงกริ่งที่หน้าบ้านทำให้คุณแม่เลี้ยงเดี่ยวซึ่งกำลังวุ่นวายกับการป้อนข้าวลูกแฝดทั้งสองชะงัก วันนี้เป็นวันหยุดของพี่เลี้ยงเด็กๆ ป้าของหล่อนเองก็ไปหัวหินพร้อมๆ ครอบครัวนนทวัชกับนิชา หล่อนจึงวุ่นวายกับลูกอยู่คนเดียว ดีว่าช่วงเย็นนั้นนัททีเลิกงานแล้วจะเข้ามาช่วยดูแลหลานไม่อย่างนั้นวันนี้คงยุ่งน่าดู “แล้วใครยังจะมาหาตอนที่ยุ่งอยู่อย่างนี้นะ ลูกพีชลูกแพร์ ทานกันเองก่อนนะลูก แม่ไปดูแขกก่อน” ยื่นช้อนเด็กให้ลูกๆ ลูกพีชลูกแพร์ถูกสอนให้ทานอาหารเองบ้าง แต่กว่าจะอิ่มก็เลอะเปรอะเปื้อนทั้งเสื้อผ้าหน้าผมและโต๊ะกินข้าว ในวันที่ดูแลลูกคนเดียวมนพัทธ์จึงป้อนเอง แต่วันนี้คงเลี่ยงไม่ได้แล้ว “คุณธีร์” แปลกใจเล็กน้อยเมื่อเห็นว่าเป็นเขา กำลังจะต่อว่าด้วยความโมโหที่เขามาหาลูกโดยไม่ได้นัดหมายก่อน แต่เห็นดวงตาแดงก่ำ และปลายจมูกแดงๆ ที่ชัดเจนของเขาทำให้หล่อนนิ่วหน้า “ไม่สบายหรือเปล่าคะ” เหมือนเขาจะมีแววยินดีบนใ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD