ธีภพลุกขึ้นยืนเต็มความสูง เขาเลิกงานตรงเวลาและตั้งใจจะกลับบ้านเร็วโดยไม่ต้องเถลไถลไปไหนกับใครเพื่อให้ค่ำมืดแล้วค่อยกลับบ้านเหมือนวันก่อนๆ เอกสารในซองที่ถืออยู่ทำให้เขาอยากไปรอผู้หญิงหน้าซื่อใจคดที่บ้านเพื่อพูดกับหล่อน ธนากับภารดีเดินทางไปต่างประเทศแล้วเมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อน มารดาของเขากลับมาแล้วคงดีใจที่ได้รับข่าวดีว่าเขาเชิญมนพัทธ์ออกไปจากชีวิตได้ ส่วนบิดาเขารู้ว่าท่านคงเสียใจและผิดหวัง แต่ท่านจะเข้าใจเองเพราะเขาจะทำให้ท่านเข้าใจว่ามนพัทธ์เลือกจะเดินออกไปเอง รถคันหรูของมนพัทธ์ยังคงอยู่ที่ลานจอดรถผู้บริหาร เขาปรายตามองแล้วก็ขบกรามแน่น สิ่งที่หล่อนได้ไปก็ถือว่ามากพอแต่เป็นหล่อนเองที่ไม่รู้จักพอ จะหันหนีไปไม่อยากมองแม้แต่รถของเจ้าตัวอยู่แล้ว แต่ในหางตากลับมองเห็นอะไรบางอย่างที่ทำให้เดินเข้าไปหาในบัดดล “หยุดนะ” ธีภพร้องเรียกเมื่อเห็นคนคุ้นหน้ายืนลับๆ ล่อๆ อยู่แถวรถของมนพัทธ์ เขาเห็นหน้าอ