Dear Darla

Disclaimer: This is a work of fiction. Names characters,businesses, places ,events and incidents are either the products of the authors imagination or uses in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons ,living or dead ,or actual events is purely confidential. Not suitable for a young readers. Read at your own risk. R(18) Chapter 1 "Don't do it again Darlecia!" Thirteen years old ako nang pinagalitan ni mommy. Sinabuyan ko lang naman ang babaeng may masamang sinabi sa kanya. "Mom,she's double face bitch-" "Your mouth! Jesus!" galit ni daddy sakin. Here we go again. Ako na naman ang pagagalitan. Minsan lang silang umuwi dito ni mommy sa Pilipinas. They always working abroad. Mayroon naman kami ditong pausbong na kompanya sa Pilipinas pero kailangan pa nilang mangibang bansa para mas lalo pa itong mapalago. I was only thirteen years old. I was raised sophisticated and prim. Pero hindi na maiaalis ang pagkamaldita ko lalo na sa mga taong hindi ko gusto. Even my parents can't handle me. I was spoiled brat. Darla wants,Darla gets. Nasa high school narin ako at ngayong gabi ay naisama nila mommy at daddy sa isang party. My mom's like parties. "Mom, she said you were once a slut! Kaya ko siya sinabuyan!" Sabi ko kay mommy habang nasa kwarto na kami at wala na si Daddy. Mommy frowned. "Margarette says that?" "Opo," naghagilap ako ng aking pantulog ngayong gabi. "That bitch. She'll taste a slut slap from me! Lucas! " then she stormed out my room. I just rolled my eyes and ready my self for a half bath. Bukas alam ko na namang wala na naman sila daddy at mommy dito. Mga katulong na naman ang kasama ko. Tuwing may parents meeting wala rin kadalasan sila mama at tanging ang mayordoma lamang ang makakapunta. Kaya hindi ako sanay na may ibang kinakausap. Naiinis ako sa taong sobrang bobo. Naiinis ako sa mga nakakaawa. They should fight for themselves. Hinatid ako ng aming SUV sa aming school. Naka two ears ako at may hawak na lollipop. May dalawang yakap na libro at kulay pink ang aking bag. My mom suggested to bring my yaya but I refused. Just...eww? I can handle myself without a nanny. Pareho rin noon hindi ako excited sa unang araw nang klase. Parang alam na alam ko na mga kaganapan. Sa hanay ng mga babae kong kaklase ay tinititigan ko kung sino yung' magugustuhan ko maging kaibigan. Sa ngayon wala pa. Recess break nang may sumubok lumapit sa akin. "Hi!" tumaas ang kilay ko. I did not response. Hinantay ko kung may sasabihin siya. She looked offended. Why? "Uhm..I'm Krizzia Amber. I-Ikaw?" There. Yun lang inaantay ko. "Darlicia," Sagot ko sa kanya at biglang nag ring cellphone ko kaya nawala ang aking atensyon sa kanya. It's mom! "Excuse me," I excused politely. Mas lalong naoffend ang mukha niya. Kinuha ko ang aking bag at bago lumabas. I saw Krizzia Amber whispering with our classmate. "She's snob!" "Oh really?" Nangunot ang noo ko. What? Bakit snob? E sinagot ko naman tanong niya. Bago ako lumabas ay inirapan nila akong dalawa. What the hell. "Mom?" tahak ko na ang papuntang cafeteria. Mag isa lang ako at nakikita ko rin ang ibang ka klase ko noon n hindi ko naman pinapansin. "Uuwi kami bukas ng gabi. I have something to tell you." "Sure." I ordered sandwich and juice tsaka umupo sa bakanteng mesa. Crowded na ang cafeteria. I saw some of my classmates at ang ibang lalaki doon ay kumindat sa akin. Tinitigan ko iyon. So bad. Hindi naman pasa sa taste ko. Ang payat. Gusto ko yung mga nakikita ko sa bukid. Yung nagsisibak ng kahoy at pawisan. Yung kaya akong buhayin kahit nasa gubat kami. Ganun ka simple ang gusto ko. Yung walang arte. Yung ako lang yung mag iinarte. Nakita ko rin na kasama nila yung si Krizzia. They whispering and kept on staring at me. Tumaas nalang ang dalawa kong kilay at umiwas. Ganon' rin kinabukasan. My day went smooth. Inaabangan ko ang pag uwi nila mommy. Pauwi palang ako nang tumawag na si mommy sa akin. Nandoon na raw sila sa bahay. Hindi na ako nakaramdam ng excitement. Ilang years narin na ganito palagi. Halos si yaya Lusing narin ang nagpalaki sa akin. "Hija.." mom kissed my head at nilahad sa akin ang iilang pasalubong niya na nagkalat sa sala. Nilapitan ko ang mga iyon. Ngumuso lang ako at hindi na nagulat pa. Si daddy naman ay may kausap sa kanyang cellphone. "Come on Darla. Fix yourself. Kakain tayo ng maaga." "Yes mom!" Dinala ng iilang katulong ang nasa anim na paper bags na dala ni mommy. Nilapag nila iyon sa kama habang ako naghahablot ng aking susuotin. I chose the terno pajamas. Pagkatapos ko ay agad kong nilapitan ang mga iyon. Hindi yung mga bagay ang napuna ko kundi ang nasa paper bag na may maliit na envelope. It's color black. Dahil sa kuryusidad kinuha ko iyon. Kinuha ko ang envelope na kulay black at kinalas ang kulay white na ribbon nito. My heart hammered so fast. Nakasulat doon ay. Dear Darla,                  See you soon.                                      -William Smith. Hindi ko gusto ang tibok ng aking puso kaya napasigaw ako. "Mommy! Ahh!" Lumagapak agad ang pintuan. She's with dad. "Oh goodness Darla! Ano na naman ba?! Ginugulat mo kami!" Busangot ang aking mukha nang tingnan sila. Pinakita ko ang sulat na nasa kamay. "Who's William mom?" Ang nanunukmat nitong mukha ay ngumiti. Si daddy ay tumabi rin sa akin at hinawakan ang aking kamay pero kay mommy nakatingin. "Darla, darling. You will know him soon. At alam mo ba? Susulatan ka na niya every week!" I rolled my eyes. "Bakit hindi chat or text? He's old style!" Napangiwi si mommy. "Hija. He's filthy rich. Meron siyang ranch sa Italy!" "Laking bukid?" Napaisip si mommy. "Hija," suminghap si daddy. "He met you before when you were young. Hindi mo lang matandaan kasi binatilyo siya noon at maliit kapa." "He's old then?" "Uh,n-not so." nag aalinlangan pa si daddy. "Darla," mommy caressed my hair. Inaantok tuloy ako. "You'll meet him soon. He like you and he will do anything for you." Sounds interesting. Dala dala ko iyon kahit lumipas na ang isang taon at fourteen years old na ako. Pakiramdam ko bawat galaw ko andiyan lang siya. Naging conscious ako sa sarili. Ayoko na mag two ears. I used liptint on my lips. Proud rin ako sa aking kulay brown na mga mata. My dry hair became smooth dahil madalas ako sa hair spa. Every week rin akong sinusulatan ni William. Halos hindi na magkasya ang tatlong malaking boxes sa mga sulat niya. Isang liham ang pinadala ko sa kanya na ayoko nang hanggang sulat lang. If he truely likes me then kailangan kong makita ang mukha niya! "Hija!" nagkukumahog na bumaba si mommy sa hagdan para lapitan ako. Kakarating ko lang mula school. Umangat ang dalawang kong kilay, nagtatanong. Dahil may hawak itong cellphone. "Hija! Someone's want to talk to you!" nilahad niya sakin kanyang cellphone. Kinuha ko iyon. "Yes?" Unti unti nilisan ni mommy ang sala na may ngiti sa labi. Nagtaka ako. "Baby...Darla," I heared someone's husky voice. Lalaki to. "W-Whos this?" I asked. Halos mapunit ang skirt ko sa kakakapit ko doon. "Why are you breaking up with me? Hmm? Damn, I can't sleep." Yes. Kami na nga. Naglalandian kami sa sulat. "Yes. Why you're hiding kasi? Hindi ako sanay sa isang imaginary guy lang. " "Anong ibig mong sabihin hmm? Nakaranasa ka nang mag boyfriend kaya hindi ka sanay sa isang katulad ko?" May bahid na pagkairita ang boses niya. Umirap ako ulit. "Stupid! Ang ibig kong sabihin ay hindi ako sanay na sa sulat lang! Kung ayaw mong magpakita sa akin ay mag facetime o videocall naman tayo!" He groaned. "Darla, baby...marami akong pictures mo...you're damn alluring.." Tumaas ang kilay ko. I finger combed my hair. Natanto kong, sayang talaga ang pagpapaganda ko kung hindi niya makikita and wait.. "Si mommy ba nagpapadala ng pictures ko?" nagtatakang tanong ko. Sana naman yung matitino naman. "Yeah," simpleng sagot niya. "Pinagnanasaan mo ba ang mga pictures ko?" He chuckled, "Kind of."  Uminit ang aking pisngi ng husto. I think I'm so inlove with him. Mababaw man isipin pero para sakin, ang pagmamahal hindi sa tagal ng pagsasama o tagal ng pagkilala kundi nasa tibok ng iyong puso.