"ขอโอกาสพี่สักครั้งไม่ได้เหรอนาว พี่พร้อมจะทำทุกอย่างเพื่อให้เรา.."
มะนาวเลือกที่จะก้าวถอยห่าง เป็นการยืนยันว่าเธอไม่ได้ต้องการฟังจนมันจบประโยค ใบหน้าสวยเชิดหลบตา กลั้นความรู้สึกทุกอย่าง ไม่แยแสด้วยซ้ำ ว่าอีกคนนั้นจะรู้สึกอย่างไร
ความรู้สึกของผู้ชายอย่างรวมพล ในตอนนี้ก็ไม่ได้ต่างกัน เสียใจมาก บอกเลยว่าเขาก็เสียใจมาก มันมากยิ่งกว่าการที่ผู้หญิงที่คบหามานานอย่างแพทนอกใจ แต่มันเสียใจ เพราะเธอเป็นคนที่เขาเลือกดึงมือเอาไว้ แต่ทว่า ระหว่างนั้นเขากลับเป็นต้นเหตุ ที่ทำให้เธอเสียใจ
"พี่ขอโทษนะ ขอโทษที่ไม่ได้ดีแบบที่นาวหวัง ขอโทษที่ทำให้ผิดหวัง ขอโทษที่ทำให้เสียใจ"
"พร้อมหย่าเมื่อไหร่ ก็นัดวันและเวลาได้เลย"
มะนาวเฉยได้มากกว่าที่คิดไว้ นอกจากจะไม่ฟูมฟาย แม้ลึกๆเขาจะพอดูออกว่าเธอเสียใจ แต่ทว่า เธอกลับเลือกที่จะถอยออกไปเพียงอย่างเดียว
"ไอ้ทิศ นาวลงไปแล้ว กูอยากขอร้องมึง ตามไปดูให้กูหน่อยได้ไหม
