แบงค์ บวรวิชญ์
ผมเอ่ยขอบคุณคำพูดของคุณเคด้วยใจจริง เป็นจังหวะเดียวกับที่ผมเพิ่งเดินเข้ามาบริเวณสวนดอกไม้ที่ผมลงมือปลูกพร้อมกับเขาเมื่อหลายวันก่อน คนดังครูดูตื่นตกใจทันทีพี่ผมเดินมายังบริเวณดังกล่าวพร้อมกับอุทานเรียกชื่อผม
“ทำไมต้องตกใจขนาดนั้นครับคุณเค ทัช”
“เราไม่ได้ตกใจหรอกเราแค่ไม่คิดว่าแบงค์จะมาได้ยินเท่านั้นเอง” ทัชคงพูดแก้เขิน เพราะเห็นว่าเขามีอาการหน้าแดงราวกับว่าเรื่องนี้เกิดขึ้นกับเขาเองอย่างไรอย่างนั้น
“แล้วไม่ทราบว่าคุณแบงค์มีปัญหาอะไรหรือเปล่าครับ ที่ผมพูดไปเมื่อสักครู่นี้” ผมหันไปมองทางเจ้าของคำพูดด้วยอาการประหม่าเล็กน้อย
“อืม…” มันรู้สึกพูดไม่ออกบอกไม่ถูกอย่างไรก็ไม่รู้ ทั้งที่ในใจรู้สึกอยากจะรีบตอบคำถามนั้นออกไปให้เร็วที่สุดก็ตาม ว่าผมรู้สึกยังไงกับเขา แล้วจะตอบคำถามของเขาอย่างไรดี
“หรือว่าคุณแบงค์ยังไม่สบายใจเรื่องคนเลวคนนั้นใช่ไหมครับ เลยยังให้คำตอบผมไม่ได้” คำพูดของ
