“คิดยังไงถึงออกไปกับหมอนั่นเนี่ย!”
โนอาห์ถามอย่างฉุนเฉียวปนหงุดหงิด ขณะยอมปล่อยมือจากคอของจินดาหราเมื่อเข้ามาภายในรั้วบ้านเรียบร้อย ไม่มีสายตาของคนอื่นจับจ้องและไม่มีตัวก่อกวนอย่างเดนนิสตามมา เมื่อตำหนิเสร็จเขาก็จ้องมองหญิงสาวตาดุอย่างอดใจไม่อยู่
เขาเห็นสองคนนี้ยืนพูดคุยหัวเราะกันอย่างชื่นมื่นมีความสุขจากหน้าต่างห้องนอน ในใจรู้สึกร้อนรุ่มไปหมด และหงุดหงิดเพิ่มมากขึ้นเมื่อจินนี่ชักทำตัวสนิทสนมกับเดนนิสมากเกินไป ยิ่งทั้งสองคนจับมือถือแขนโอบกอดกันออกไปข้างนอก เขาก็ยิ่งร้อนรุ่มจนทนไม่ไหว รีบวิ่งตามไปอย่างรวดเร็ว
และพฤติกรรมของเดนนิสที่ทำเหมือนจะโชว์ตัวจินนี่ต่อหน้าสื่อกลายๆ นั้นก็ทำให้เขาที่ตามไปอยู่นานทนไม่ไหว จนต้องเข้าไปขัดขวางในที่สุด
ท่าทางที่เดนนิสก้มหน้าลงไปหาเหมือนจะจูบจินดาหรานั้นทำให้เขาถึงกับรู้สึกคันไม้คันมือ อยากต่อยตีคนเป็นครั้งแรกในรอบหลายปีเลยทีเดียว!
“ก็เขาชวน...”
จินดา
