หลายวันผ่านไป
"อาจจะรกหน่อยนะคะพอดีช่วงนี้น้าไม่ค่อยอยู่ด้วย" ฉันเปิดประตูเข้าห้องมาพร้อมกับพี่พายุ "เดี๋ยวรอหนูแป๊บนะคะ"
"ที่จริงไว้วันหลังค่อยคืนก็ได้"
"หนูเกรงใจพี่ขับรถไปมา"
ฉันรีบหยิบเสื้อผ้าที่เขาเคยให้ไว้คลุมเมื่อครั้งก่อนออกมาเพื่อจะส่งคืน
"กำไรจากเกาะสวรรค์" มีบางอย่างสะดุดตาพายุหยิบขึ้นมา "เธอไปที่เกาะนั่นมาเหรอ?"
"ใช่ค่ะไปไม่นานนี้กับ.."
"อ๋อ ไอ้โลกันตร์สินะ ฉันก็เคยไปตอนสมัยยังเด็กที่นี่มีอะไรสวยงามและแปลกประหลาดเยอะมาก"
"ใช่ค่ะเป็นเกาะที่น่าอยู่ที่สุดเท่าที่หนูเคยเห็นมันเลยก็ว่าได้ของจริงสวยมากเลยนะคะ"
ฉันยิ้มรับโบกสะบัดเสื้อแจ็คเก็ตของที่พายุหลังจากตากไว้นอกระเบียง
"รอให้มันเรียบแล้วค่อยห่อใส่ถุงกลับนะคะ"
"ว่าแต่ในครัวมีอะไรให้กินไหมมัวแต่ทำงานก็เลยลืมกินข้าวไปซะสนิท"
"ตายจริง!หนูไม่น่ารั้งพี่ไว้เลยแทนที่จะได้กลับไปกินข้าว"
ฉันตกใจเพราะเขาไม่เคยบอกอะไรแต่ก็รีบไป
