@ช่วงพักเบรก
ขุนศึกยืนอยู่ใกล้ ๆ โดยสายตาของเขาจับจ้องที่พริกแกงอย่างไม่วางตา คนที่ตอนนี้เอาแต่ทำหน้านิ่งเครียดจนคิ้วขมวดเป็นปมแน่น แววตาทั้งตึงเครียดและตั้งใจราวกับโลกทั้งใบอยู่ในบทละครที่มือบางกำลังท่อง พริกแกงก้มหน้าก้มตาอ่านซ้ำ ๆ อย่างตั้งใจ มือเล็กกระตุกพลิกหน้ากระดาษไปมาอย่างรวดเร็ว บรรยากาศในห้องซ้อมเงียบสงัด มีเพียงเสียงลมหายใจหนัก ๆ และเสียงพลิกกระดาษกระทบพื้นโต๊ะ ขุนศึกรู้สึกผิดเล็ก ๆ เมื่อเห็นความจริงจังของน้องคนนี้ เขาอยากจะก้าวเข้าไปปลอบแต่ก็เกรงใจที่น้องดูจะเครียดมาก
"....หน้าตึง คิ้วผูกกันเป็นปมอยู่แล้ว ดื่มน้ำหวานเย็นๆให้ชื่นใจก่อนสิครับ....."
นิ้วชี้และนิ้วกลางของขุนศึกเคลื่อนไหวอย่างช้า ๆ ยื่นไปแตะตรงกลางระหว่างคิ้วโก่งของพริกแกงที่ขมวดจนแน่นเหมือนจะปวดหัว มือใหญ่จับแก้วน้ำหวานขึ้นมาอย่างนุ่มนวลก่อนจะยกหลอดดูดขึ้นป้อนอย่างอ่อนโยน พริกแกงอ้าปากรับน้ำหวานเข้าไป ทว่าดวงตา
