วันต่อมา
ห้องน้ำภายในห้องพักแม่บ้าน เวลา 05.45 น.
(โดนจับได้! ยังมีชีวิตอยู่ใช่มั้ยคะ ไม่ใช่ผีโทรมาใช่มั้ย มิวะกลัวนะ!) เสียงแหลมดังลั่นจากปลายสาย ระดับความดังนั้นทำเอาฉันต้องยกโทรศัพท์ออกห่างหู
ตลอดทั้งคืนแทบนอนไม่หลับ เฝ้ารอให้ถึงเวลาเช้าเพื่อจะได้ติดต่อมิวะเพื่อบอกสิ่งที่เกิดขึ้น แต่ฉันเล่าแค่โดนเอสเตอร์สงสัยเท่านั้นไม่ได้ลงลึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างเรา ตอนนี้คิดว่าไม่สามารถเก็บอุปกรณ์น่าสงสัยเอาไว้ได้และต้องเอามันออกห่างตัวให้เร็วที่สุด
“ยังไม่ตาย ไม่ถึงกับโดนจับได้แค่โดนสงสัย ทั้งเรื่องต่างหูและก็เรื่องตำรวจ”
(เรื่องสำคัญทั้งนั้นเลย...งั้นต้องทำลายหลักฐานอย่างที่พี่เซรินบอกค่ะ)
“โยนทิ้งได้มั้ยเนี่ย” รวดเร็วที่สุดแล้ววิธีนี้
(ไม่ได้ค่ะ ถ้ามันหายทีเดียวห้าตัวจะถูกตรวจสอบจากหน่วยงานนะคะ ยังไงก็เป็นงบประมาณที่ถูกเบิกนำมาใช้) ฉันเข้าใจอยู่ว่าของแต่ละชิ้นไม่ใช่ราคาถูก ๆ
“แต่ฉัน
