“คุณหนู…” ร่างสูงชะงักไปเล็กน้อย เมื่อเห็นร่างเปลือยเปล่าอยู่ใต้สายน้ำเย็นจากฝักบัว ผิวเนื้อเนียนกลายเป็นปื้นนูนแดงจนไม่มีที่ว่าง มือหนาคว้าผ้าขนหนูผืนใหญ่มาคลุมกายบาง แล้วอุ้มขึ้นแนบอก แววตาอ่อนโยนฉายความห่วงใย
“ฟลินต์ พาฝันคัน”
“ผมพาไปหาหมอครับ”
“เกาหน่อย”
“ไม่เกาแล้วครับ เดี๋ยวเป็นแผล”
“ก็พาฝันคัน”
“แต่งตัวนะครับ จะได้ไปหาหมอ” ร่างสูงวางร่างเล็กบอบบางลงบนเตียงอย่างเบามือ
“ฟลินต์แต่งตัวให้พาฝันหน่อยสิ เมื่อก่อนฟลินต์ก็เคยแต่งตัวให้พาฝัน”
“คุณหนู…” คิ้วเรียวหนาขมวดมุ่นแสดงถึงความยุ่งยากใจ
“พาฝันโตแล้ว มันไม่เหมาะสม พาฝันแต่งตัวเองก็ได้” พาฝันว่าอย่างประชดประชัน ก่อนจะลุกขึ้นยืน และเป็นผลให้ผ้าขนหนูร่วงหล่นลงพื้น เนินอกขาวผ่องที่ใหญ่เกินตัวแทบกระแทกหน้าคมคาย
“คุณหนู!” ฟลินต์เบือนหน้าหนีร่างงามระหงที่เปลือยเปล่าตรงหน้า หัวใจแกร่งแอบเต้นระรัวเร็วขึ้นหลายจังหวะ ปฏิเสธไม่ได้เลยว
