“ มึงไม่เคยได้ยินคำนี้รึไงกินเด็กเป็นอมตะ ”
เจอาร์พูดบอกคำนี้กับเพื่อนของเขา ทั้งสองคน และใบหน้าของเจอาร์ก็ยกยิ้มอย่างอารมณ์ดีเพราะเขานั้นนึกไปถึงใบหน้าสวยหวานของเธอ
“ เป็นเอามากไอ้โคแกเอ้ย ”
มาร์คเกอร์ที่เห็นเพื่อนดูมั่นอกมั่นใจและยิ้มน้อยยิ้มใหญ่เขาเองก็ อดไม่ได้ที่จะว่าให้มันขึ้นมาอีก
“ ตอนนี้พวกมึงก็ว่าแต่กูอย่าให้กูเห็นแล้วกันว่าพวกมึงก็แพ้ให้ แก่พวกเด็กสาวๆ ” เจอาร์ยังคงไม่สะทกสะท้านและเค้าเองก็พูดกับพวกเพื่อนของเขาทั้งสองคนออกมา
“ ไม่มีทาง ”
มาร์คเกอร์ก็รีบปฏิเสธไปในทันทีเพราะว่าเขานั้นจะไม่มีทางชอบเด็กที่อายุน้อยกว่าเขาเกือบ 10 ปีแบบไอเจอาร์เป็นแน่ ยิ่งมีเมียอายุน้อยมากเท่าไหร่ก็ยิ่งน่ารำคาญในความงอแงของเด็กอย่างที่ไอ้เจอาร์กำลังเผชิญอยู่แบบนี้ไง
“ เหอะ ”
เจอาร์หัวเราะให้กับคำพูดของมาร์คเกอร์และเขาเองก็ไม่ได้พูดอะไรกับพวกมันต่อเพราะว่าเขานั้นหันกลับมาสนใจงานของเขาในวัน
