และแล้วก็ถึงวันที่เดินทางมายังจังหวัดเชียงราย รถยนต์ของสนามบินขับมุ่งหน้าไปยังไร่ภูราชันย์...ไร่ขนาดใหญ่และมีชื่อเสียงโด่งดังในจังหวัดนี้ มิเกลเหม่อมองออกไปนอกรถยนต์ จากตัวเมืองก็ค่อยๆ เข้าใกล้พื้นที่ธรรมชาติมากขึ้น เส้นทางเป็นทางขึ้นภูเขา มิเกลมากับเลขาส่วนตัวที่นั่งอยู่เบาะข้างๆ นิชาดูตื่นตาตื่นใจ ผิดกับเธอที่นั่งเงียบมาตลอดทาง
“บรรยากาศข้างนอกดีจังเลยนะคะคุณมิเกล”
“ค่ะ”
เธอหันไปตอบสั้นๆ และมองออกไปนอกข้างทางอีกครั้ง นั่งต่อไปอีกไม่นานรถก็เลี้ยวเข้าสถานที่แห่งหนึ่งที่ข้างหน้ามีป้ายขนาดใหญ่เขียนว่า ‘ไร่ภูราชันย์’ ครั้งที่แล้วเธอมาในฐานะนักโทษ จึงไม่ได้กวาดมองและสำรวจรอบข้างมากเท่าไร ครั้งนี้มิเกลจึงได้มองเห็นรายละเอียดหลายๆ อย่างก็พบว่าไร่ภูราชันย์สวยงามมากเลยทีเดียว ทว่าเรื่องฝังใจที่มีก็ไม่ได้ทำให้หญิงสาวรู้สึกเบิกบาน เธอมาทำงาน คิดว่าพักแค่คืนหรือสองคืนก็จะกลับ แต่ทั้งนี้ทั้งนั้
