ได้โปรดเอากับพ่อของเราที

เรียงความแบบขั้นเทพ

ได้โปรดเอากับพ่อของเราที

ตอน เรียงความแบบขั้นเทพ

วันแม่

กิจกรรมวันแม่ยังถูกจัดขึ้นในสถานศึกษาเอกชนแห่งนี้ทั้งๆที่มีเด็กบางคนกำพร้าแม่

หนึ่งในนั้นคือสามพี่น้องบ้านอวกาศที่กำลังทำหน้าสลอนอยู่อย่างน่าสงสาร

ผู้ปกครองนับร้อยๆคนกำลังนั่งเรียงรายอยู่บนเก้าอี้ในห้องประชุมขนาดใหญ่ยักษ์ ข้างๆกายพวกเขามีเด็กชายและเด็กหญิงอันเป็นหัวแก้วหัวแหวนนั่งชิดอยู่

ภายในงานเปิดแอร์เย็นฉ่ำจนเด็กสามคนหนาวสะท้าน

เป็นเพราะแอร์จริงๆน่ะหรือ รึว่าพวกเขาขาดไอรักอันอบอุ่น

จานีสนั่งตรงกลางระหว่างพี่ๆ เธอเอื้อมสองมือน้อยๆไปจับมือของเจนและนีโอ

"พ่อจะไม่มาแล้วจริงๆช่ายไหมพี่เจนพี่นีโอ" เธอกล่าวด้วยริมฝีปากที่สั่นเทา

"อื้อ พี่จะดูแลน้องเอง ไม่ต้องไปแคร์คนอื่น" เจนลูบหัวน้องแล้วบรรจงจูบที่หน้าผากอันขาวเหม่ง

อื้อ! ใบหน้าเรียวเล็กของเด็กอนุบาลดูมีความหวังขึ้น ทว่าแววตากลับเศร้าสร้อยเสียเหลือเกิน

นีโอลุกยืนแล้วจู่ๆเขาก็เดินฝ่าแถวฝูงชนไปหน้าเวที

ร่างเล็กๆตัวขาวจั๊วะในชุดนักเรียนป.2ค่อยๆเยื้องย่างขึ้นบันใดไปบนเวทีอย่างช้าๆท่ามกลางสายตานับพันคู่ที่มองตาม

"ขอเชิญตัวผู้ชนะการประกวดเรียงความขึ้นมากล่าวบทความด้วยค่ะ" เสียงคุณครูพิธีกรบนเวทีดังกระหึ่มขึ้นด้วยไมค์ลอย

หมับ! นีโอคว้าไมค์จากครูแบบไม่ใคร่จะพอใจนัก

ท่วมกลางความแปลกใจของผู้คน เขาเดินมาอยู่กึ่งกลางเวทีแล้วกวาดสายตาแข็งๆลงมา

มองไปรอบๆเห็นครอบครัวที่อบอุ่นซึ่งประกอบไปด้วยคุณแม่และลูกๆชายหญิง

"มีความสุขกันนักใช่ไหม" ประโยคแรกทำเอาทุกคนหันมามองเด็กป.2เป็นสายตาเดียว

ทุกคนต่างตลึงงึงงันกับความก้าวร้าวของน้ำเสียง ต่างก็แทบจะกลั้นหายใจเพื่อรอฟังคำถัดไปอย่างไม่สบอารมณ์

"ใช่แล้วหละครับ เราทุกๆคนควรจะมีความสุขเพราะมีแม่คอยดูแลสอนสั่ง" เสียงเปลี่ยนไปเป็นราบเรียบทุ้มต่ำและแฝงนัยยะขบขัน

ฟูวส์! เสียงถอนหายใจดังเรียงไล่กันติดๆ ทุกๆคนโดนเด็กสะกดเข้าเต็มเบอร์

"แม่ คำๆนี้มีความหมายลึกซึ้งกินใจ" นีโอกล่าวต่อ ทุกๆคนพยักหน้าตาม

"ยากเกินที่จะสรรหาคำไหนๆมาพร่ำพรรณาเพื่อสื่อความหมายของคำว่าแม่เพียงคำเดียว" ทุกคนพยักหน้าตาม

สมองของนีโอกำลังทำงานที่เขาชำนิชำนาญ นั้นคือเขาจะโม้อะไรก็ได้ทั้งหมด และที่สำคัญคือมันไม่จำเป็นต้องเป็นความจริงเลย

"ผม ผมจำความได้ว่าความรักของแม่อบอุ่นแค่ไหนตั้งแต่อยู่ในท้องของท่าน" น้ำเสียงชวนตื่นเต้นระทึกใจ

"อุณหภูมิที่อบอุ่นในกาย สายเลือดที่หล่อเลี้ยงแล่นพล่านไปทั่วร่างกายน้อยๆ หัวใจของผมเต้นตุ๊บ! ๆ"

หลังจากพูดจบเขาใช้ไมค์ทุบอกตัวเองแทนคำพูดต่อ

ตุ๊บ! ๆ

ตุ๊บ! ๆ

ผู้คนสะดุ้งเสียงหัวใจ พวกเขาแทบหยุดหายใจเพื่อรอฟังคำวิเศษ

ตุ๊บ! ๆ ไปพร้อมๆกันกับคุณแม่" นีโอกล่าวต่อ

"นี่ไง แขนของผม หัวใจของผมมันเป็นของคุณแม่ คุณแม่ทั้งหมด ของพวกคุณก็เช่นกันเพื่อนๆเอ๋ย" หลายร้อยชีวิตพยักหน้าพร้อมกัน

นีโอพล่ามบทกวีที่เขาเรียบเรียงจนได้รางวัลต่อ บทเรียงความมันเป็นการท่องจำจะไม่ขอกล่าวถึงในที่นี้

"ปัจจุบันโลกของเราต้องต่อสู้กับมลพิษและภัยธรรมชาติต่างๆนาๆ พลังแห่งความรักจากแม่นี่แหละที่เป็นเกราะกำบังอันทรงพลัง"

นีโอชักเรื่องอื่นมาเหมารวมได้โดยที่ทุกคนไม่ทันได้เอะใจ

"ลองถามตัวเอง หากวันพรุ่งนี้โลกจะสูญสลายหรือแตกดับ สิ่งที่เพื่อนๆจะทำในวันนี้คืออะไร" เขาเค้นถามและจิกสายตากราดใส่เพื่อนๆ

ฟู่วส์! ๆ ๆ มีเพียงเสียงหายใจแรงที่ส่งออกจากไมค์ เด็กๆอยู่ในอาการหนาวสะท้าน

แทบจะไม่ต้องคิดพวกเขาก็รู้สึกได้เลยว่าการไม่มีแม่มันเป็นยังไงหากโลกสลายไปจริงๆ

"คืออะไร" น้ำเสียงเข้มข้นกระแทกไมค์

ผู้คนหันมองตากัน แม่มองลูก ลูกมองแม่ สายตาสอดประสาน

"ทำสิ่งนั้นเสีย ก่อนที่จะไม่มีโอกาสได้ทำมันอีกเลย" น้ำเสียงแผ่วเบาลง

เด็กๆทั้งหมดร่นตัวลงจากเก้าอี้แล้วคุกเข่ากราบเท้าแม่ๆของพวกเขา ภาพเด็กทั้งอนุบาลยันป.6หมอบกราบแนบพื้นช่างน่าตื่นตา

"เดี๋ยวค่ะ ๆ ยังไม่ถึงช่วงพิธี" คุณครูพูดสวนขึ้นมาแต่ก็ไม่ทันเสียแล้ว ทุกๆคนคล้อยตามนีโอหมด

ฮือ! ๆ ๆ คุณแม่ๆต่างก็ร้องห่มร้องไห้ บ้างลูบหัวลูกๆ บ้างก้มจูบกระหม่อม บ้างก็ดึงขึ้นมากอดก่ายสะอึกสะอื้นไปพร้อมๆกัน

นีโอมองไปที่พี่เจนและน้องจานีสก่อนจะถอนหายใจแรง

ฟู่วส์! เขาใจแป้วเมื่อเห็นน้องสาวคนสุดท้องกำลังจะก้มกราบเท้าพี่สาวคนโต

"มาแล้ว ๆ พ่อมาแล้ว" เสียงดังลั่นนำมาก่อนร่างกายที่ล่ำบึกในชุดสูทสีเทา

ตุ๊บ! ๆ ๆ คุณพ่อมังกรหอบโน๊ตบุ๊คแนบอกขณะวิ่งเข้ามาในห้องโถงใหญ่ ลุคของเขาดูเหมือนบุรุษซุปเปอร์แมนในหนังก็ไม่ปาน

กล้ามเนื้อล่ำใหญ่แทบจะฉีกชุดสูทออกมาเมื่อเขาขยับกายวิ่งพล่าน ใบหน้าของเขาเหมือนฝรั่งที่คมคายแบบอินเตอร์

อะแฮ่ม! เสียงกระแอมไอเกิดขึ้นมาพร้อมๆกับรอยยิ้ม และสมองน้อยก็เริ่มทำงานหนักสุดเหวี่ยง

"คำว่าแม่นั้นไม่ได้มีความหมายถึงผู้หญิงแค่คนเดียว"

"นี่ไงครับ คุณพ่อของใครบางคนอาจเป็นทั้งแม่และพ่อได้ในเวลาเดียวกันก็ยังได้" นีโอชี้ไปที่คุณพ่อ ท่านกำลังอุ้มจานีสขึ้นมาสวมกอด มือใหญ่ๆอีกข้างบรรจงลูบกระหม่อมน้อยๆของเจน

"ไม่อาววว ไม่เอา" จานีสร่นตัวลงจากอ้อมแขนของพ่อ เธอเตะเท้าแรงและออกอาการดื้องอแง

ปุ๊ก! ๆ ๆ เท้าน้อยๆกระแทกหน้าท้องคุณพ่อจนเสื้อยับท่ามกลางสายตาคนนับพันที่จ้องมอง

ฟุ่บ! เจนคุกเข่ากราบแนบเท้าคุณพ่อก่อน

ตุ๊บ! จานีสหล่นลงมาแล้วก้มกราบเลียนแบบพี่

ภาพเด็กสาวสองคนก้มกราบคุณพ่อในวันแม่ช่างตราตรึงและกระชากอารมณ์

เฮ! ผู้คนลุกยืนแล้วชูกำปั้นไปทางคุณพ่อสุดหล่อ บ้างก็ปาดน้ำตาตัวเองด้วยความซาบซึ้งกินใจ

แปะ! ๆ ๆ ๆ ๆ เสียงปรบมือเกรียวกราวดังเสียงเฮดังสนั่นลั่นฮอล์

"ฮรี่ ๆ คือว่า คือคุณพ่อ" นีโอเสียอาการ ปากของเขาคันยุบยิบๆจนควบคุมไม่ได้

"พ่อผมยังโสดนะครับ เผื่อใครยังโสดเหมือนกันติดต่อผ่านผมได้" นีโอประกาศลั่น

"นักเรียน นักเรียนคะ พอแล้วค่ะ" ครูสาวรีบเอ่ยออกไมค์ก่อนจะเดินมาจับไมค์ของนีโอ

เขากลับวิ่งหนีครูแล้วถือไมค์ลอยเดินไปทั่วเวที ทั้งยังกล่าวแบบด้นสด

"พ่อผมเป็นสถาปนิกที่ออกแบบอาคารนี้เอง สวยไหมล่ะ ฮร่า ๆ ๆ"

"ใครโสดขอเสียงหน่อย ใครชอบพ่อผมขอเสียงหน่อยเร๊ววว"

ฮ่า! ๆ ๆ แปะ! ๆ ๆ ผู้ปกครองฮาลั่น บ้างก็ปรบมืออย่างชอบอกชอบใจ บ้างก็ก๊ากแตกทั้งๆที่น้ำตาเพิ่งจะไหลไปหยกๆ

"ถ้าใครโสดอย่าลืม ศูนย์ สาม สอง สี่ห้า หก ๆ แอดไลน์ไอดี.... หรือไม่โสดก็มารวมครอบครัวกันก็ได้ ห้า! ๆ ๆ" นีโอเอ่ยแล้วกระโดดหนีลงเวที

ตุ๊บ! ๆ ๆ ๆ เขาวิ่งชนไหล่เพื่อน ฝ่าฝูงชนเข้าไปกระโดดกอดพ่อชนิดที่เอาขาหนีบเอวแน่น

ฟุ่บบบบ! คุณพ่อรับร่างน้อยๆในชุดนักเรียนชูขึ้นเหนือหัวแล้วหมุนตัวเป็นวงกลม

"เก่งมากลูกพ่อ อย่าได้สน อย่าได้แคร์ใครทั้งสิ้น" พ่อมังกรเอ่ยบอกแล้วจูบหน้าผากนีโอ

จุ๊บ! อื๋อออ! หน้าน้อยๆสั่นสะท้าน ความอบอุ่นแล่นผ่านหน้าผากเข้าสู่สมองน้อยๆไหลลึกลงไปถึงกลางใจ

ฮิ! ๆ ๆ เจนกับจานีสเกาะแขนพ่อแล้วหัวเราะอย่างมีความสุข ทั้งสองลากพ่อออกจากงานแบบที่พิธียังไม่จบ

นีโอขึ้นมานั่งเบาะหน้ารถเก๋งแบบที่ไม่ทันได้รับรางวัลใดๆทั้งสิ้น ทุกๆคนมุ่งหน้าไปสวนสนุกในทันที

วันนี้ทั้งวันคุณพ่อมังกรพาลูกๆเล่นเครื่องเล่นจนเหงื่อแตก กว่าเด็กๆจะยอมกลับก็ค่ำมืดดึกดื่น

และแล้วทุกๆคนนอนก็มานอนกองเรียงรายอยู่กับพื้นหน้าทีวีแบบหมดเรี่ยวหมดแรง น้ำท่ายังไม่ได้อาบ

ติ๊ง! ๆ ๆ เสียงไลน์คุณพ่อถูกแอดเข้ามาแบบรัวๆ ในหน้าไลน์มีแต่ภาพผู้หญิง

ติ๊ง! ๆ

ติ๊ง! ๆ

สวัสดีค่ะ เจนค่ะ

สวัสดีค่ะ นุ่นค่ะ

สวัสดีค่ะ โบว์ค่ะ

ไลน์ถูกแอดเพื่อนใหม่เข้ามาไม่หยุดเลย