ได้โปรดเอากับพ่อของเราที

พบรักจนได้

ได้โปรดเอากับพ่อของเราที

ตอน พบรักจนได้

วันนี้แทนที่จะได้ไปโรงเรียน จานีสกลับต้องมาโรงพยาบาลแต่เช้าเพราะว่าเธอท้องเสีย

เกิดจากเมื่อคืนคุณพ่อมังกรทำอาหารรสจัดและเธอก็ท้องไส้ไม่ค่อยดีอยู่แล้ว ตอนนี้เธอนอนอยู่ในห้องพิเศษกำลังเติมน้ำเกลือ คุณพ่อนั่งข้างๆส่วนเจนและนีโอต้องไปโรงเรียนเพราะมีสอบ

"หนูไม่จะบายอีกแล้ว ขอโทษนะคะ ป๊ะป๋าไม่ได้ไปทำงานเลย" จานีสบอกพ่อด้วยน้ำเสียงเบาหวิว ใบหน้าเล็กๆของเธอซีดเผือด ร่างกายน้อยๆไร้เรี่ยวแรง

ใบหน้าหล่อเหลาของคุณพ่อดูแตกตื่นกระวนกระวาย เขากลัวว่าจานีสจะเป็นอะไรมาก

"ไม่เป็นไรลูก พ่อขอโทษนะที่ใส่น้ำส้มสายชูเยอะเกินไป" มังกรลูบหัวลูกสาวและนึกถึงสาเหตุ

"อย่อยดีออก" จานีสโกหก

"มันไม่ค่อยอร่อย หนูกับพี่ๆก็ไม่ค่อยชอบ พ่อรู้ว่าทำไม่อร่อย" คุณพ่อรู้ทัน

"ไม่นะป๊า" เสียงสูง

"ไว้พ่อจะรีบหาแม่ใหม่ซักคนนะ" คุณพ่อยืนยันสิ่งที่เด็กๆเคยขอ ทว่าเขาก็ไม่เคยทำได้สำเร็จเสียที

"จริงนะ ฮิ ๆ" รอยยิ้มแรกปรากฏบนหน้าเล็กๆ ริมฝีปากซีดเผือดดูสดใสขึ้นทันตา

"จริงสิ" มังกรตอบลูกทั้งๆที่เขาไม่รู้จะหาคนที่ดีพอได้จากไหน การจะหาผู้หญิงซักคนนั้นคงไม่ยากสำหรับหนุ่มใหญ่คนนี้

ทว่าการจะเกิดความรักครั้งใหม่กับใคร ผู้หญิงคนนั้นย่อมไม่ธรรมดาเพราะว่าเขาปิดหัวใจไปนานแล้ว

หมอและพยาบาลเดินเข้าออกตลอด หลังจากคุณหมอช่วยรักษาจานีสก็อาการดีขึ้น แต่เธอต้องนอนพักฟื้นดูอาการที่นี่ก่อน

มังกรเฝ้าจานีสตั้งแต่เช้าจนเย็นย่ำ เขานั่งอยู่ข้างๆเตียงเธอไม่ห่างไปไหนเลย

จานีสหลับๆตื่นๆ พอเธอลืมตาขึ้นทีไรก็เห็นหน้าหล่อๆของคุณพ่อ เขายังลืมตามองหน้าเธอตลอด

เด็กน้อยชักจะไม่แน่ใจว่าภาพใบหน้าหล่อๆบนหัวนั้นเป็นรูปปั้นหรือว่าพ่อจริงๆ

"ไม่ไปกินข้าวล่ะป๋า หนูจะบายดีแล้ว" หลังจากตื่นขึ้นอีกครั้งจานีสเอ่ยบอกพ่อ

"ไม่เอายังไม่หิว" มังกรตอบลูก

คร่อกฟี้! ๆ ๆ จานีสแกล้งหลับแล้วทำเสียงกรน ไม่นานนักพ่อจึงยอมลุกออกไปข้างล่างตึกเพื่อหาอะไรทาน

"สวัสดีค่ะขอตรวจอาการหน่อยนะคะ" พยาบาลสาวเข้ามาทักเด็กน้อยในชุดผู้ป่วย

"สวัสดีจ้าาา" จานีสตอบ

พยาบาลเอาที่ตรวจหัวใจมากดตรงหน้าอกของจานีสแล้วมองตาเธอ

"จะหายแล้วนะคนเก่ง เดี๋ยวก็ได้กลับบ้านแล้วนะ" พยาบาลสาวบอก

ปุ๊ดดด! จานีสเผลอตดเบาๆ หยาบาลสาวสะดุ้งตาโต

ฮิ! ๆ ๆ ทั้งคู่สบตากันแล้วยิ้มพลางหัวเราะร่วน

"นั่นไง แสดงว่าใกล้จะหายแล้วค่ะ" พยาบาลบอก

"จริงๆนะคะ หนูอยากกลับบ้านไวๆ คุณพ่อจะได้ไปทำงาน" จานีสตอบ

จานีสรู้สึกว่าพยาบาลสาวตรงหน้าเธอสวยมาก ใบหน้าของหล่อนเป็นรูปไข่เรียวเล็ก เนื้อตัวบอบบางเพรียวขาวอย่างกับตุ๊กตาบาร์บี้

ดูๆแล้วน่าจะเป็นพยาบาลจบใหม่อายุเพียง20ต้นๆ อีกทั้งยังมีใบหน้าอ่อนเยาว์ขาวใสเหมือนกับเด็กมัธยม

เธอเป็นพยาบาลกะดึกที่เพิ่งเข้ามาสลับกับพยาบาลรุ่นใหญ่ที่ปฏิบัติงานเมื่อเช้า ความสวยของเธอทำเอาจานีสแอบมองแบบไม่อาจละสายตา

"อยู่คนเดียวหรือคะ" พยาบาลบีบนวดแขนน้อยๆไล่ลงมาที่มือ

"คุณพ่อลงไปกินข้าวค่ะ" จานีสตอบ

"อ้อ งั้นพี่จะอยู่เป็นเพื่อนนะ" พยาบาลคนสวยเอ่ยบอกและจับมือน้อยๆกุมไว้

คร่อกฟี้! ๆ จานีสแกล้งหลับไปดื้อๆ

"แกล้งหลับทำไมล่ะจ๊ะ ไม่อยากคุยกันเหรอ" พยาบาลรู้ทัน

"ปล่าวค่ะ หนูเกรงใจ" จานีสตอบ

"เกรงใจทำไมคะ หน้าที่ของพี่คือดูแลหนูนะจ๊ะรู้ไหม" พยาบาลสาวบอก

"คือว่า คือว่าเวลาหนูไม่สบายพ่อจะนั่งเฝ้าไม่ยอมไปนอน หนูต้องแกล้งทำเป็นคร่อกฟี้ คุณพ่อถึงจะไปนอนค่ะ" จานีสตอบ

"แล้วทำไมทำกับพี่เอ่ย บอกได้ไหมคนเก่ง" พยาบาลถามและดึงมือเล็กๆขึ้นมาแนบแก้มของเธอ

"พี่จะได้ไปช่วยคนอื่น หนูแข็งแรงแล้วค่ะ" จานีสตอบ

"หิ ๆ น่ารักจัง แต่รอคุณพ่อมาก่อนก็ได้ อ่อแล้วคุณแม่ล่ะคะ" พยาบาลถาม

"คุณแม่ไปสวรรค์แล้วค่ะ" จานีสตอบ

สีหน้าของพยาบาลสาวเปลี่ยนทันที เธอรู้สึกแน่นอกจนหายใจลำบาก

ใบหน้าของเธอชาเหมือนโดนตบแรงๆ ลมหายใจร้อนขึ้นมาในทันใด หัวใจเจ็บจุกเหมือนจะตาย

"เด็กคนนึงต้องแบกรับอะไรเอาไว้มากมายขนาดนี้เลยหรือ" ความคิดแล่นพล่านในหัว

"ต้องแกล้งสบายเพื่อไม่ให้พ่อคิดมากเนี่ยนะ"

เธอค่อยๆแกะมือน้อยๆออกจากมือตัวเองแล้วเบือนหน้าหนีจานีส น้ำตาไหลเอ่อออกมาจนเป็นทางยาวพาดแก้ม

น้ำใสหยดลงจากปลายคางหล่นกระทบพื้นติ๋ง! ๆ

ติ๋ง! ๆ

อ้าว! จานีสงงเมื่อจู่ๆเห็นพี่สาวคนสวยลุกหนีเธอเดินไปยืนเกาะกระจกหลังห้องหันหลังกลับมาให้ดู

พยาบาลเองก็กลั้นเสียงร้องไห้ เธอปล่อยน้ำตาไหลพรั่งพรูออกมาขณะที่เนื้อตัวสั่นเทา

นานสองนานกว่าที่จะกลับมานั่งยืนข้างๆเด็กน้อย

"หนูชื่ออะไรคะ" เธอถามทั้งใบหน้าสวยที่ช้ำแดง

"จานีสจ้า พี่คนสวยล่ะคะ"

"พี่ชื่อฟ้าจ๊ะ ไว้คืนนี้พี่จะมาเล่านิทานให้ฟังนะคนเก่ง"

"จริงๆนะคะ หนูไม่ได้ฟังนิทานมานานแล้ว นานตั้งแต่แม่ไปสวรรค์" จานีสตอบ

"งั้นพี่ขอตัวไปตรวจคนอื่นแป๊บนะ" ฟ้าสะอึกจนน้ำตาจวนจะแตกอีกยก เธอแน่นในอกและรีบวิ่งหนีออกมาหน้าห้อง

ปึ๊กกกก! ใบหน้าเรียวสวยกระแทกเข้ากับแผ่นอกที่กว้างใหญ่ล่ำบึ๊ก

จมูกนิดปากหน่อยแดงช้ำเมื่ออัดแนบเข้ากับหน้าอกของคุณพ่อมังกร

อุ๊บ! เขาตกใจรีบกอดร่างฟ้าเอาไว้เพราะกลัวว่าเธอจะกระเด็นจากแรงปะทะ

ฟ้าเองก็กลัวพ่อของจานีสจะเห็นน้ำตา อุส่าห์วิ่งหนีลูกมาแล้วแท้ๆยังเจอพ่อของเธออีก

เธอรีบเนียนเอาหน้าสวยๆรูดอกมังกรเพื่อซับน้ำตาไว้บนเสื้อของเขาแล้วเงยขึ้นไปมองเจ้าของเสื้อ

เขาตัวสูงมาก เธอต้องแหงนหน้าขึ้นสูงจนคอเคล็ด

สายตาทั้งคู่ประสานกัน มังกรสะดุ้งเมื่อเห็นใบหน้าที่เรียวงามขาวสวยที่คุ้นเคยเหมือนเคยเห็นจากไหนมาก่อน

เธอมีปากนิดจมูกหน่อยแก้มแดงๆดูน่ารักและสวยใสอ่อนวัยมากๆ

พยาบาลน้อยหน้าใสตกใจเมื่อเห็นหน้าของลูกครึ่งฝรั่งที่หล่อเหลาคมคาย หัวใจของเธอเต้นกระสับกระส่ายอยู่ในอ้อมกอดที่ร้อนผ่าว

สองมือเล็กๆพยายามยันอกมังกรเพื่อถีบตัวออกจากอ้อมอกนั้น ว่ากล้ามแขนโตๆกลับสอดรัดเอวที่บางเฉียบของเธอไว้จนหนีไปไหนไม่ได้

"เอ่อ ปล่อยได้แล้วค่ะ แฮร่ ๆ ไม่ล้มแล้วค่ะ" ฟ้ายิ้มแห้งๆใส่หน้าหล่อๆ

"เอ้ยขอโทษครับ" มังกรรีบกางสองแขนออก

แป๊ก! พออกทั้งคู่แยกจากกัน ปากกาของฟ้าก็หล่นลงพื้น

"ผมเก็บเองครับ ผมเอง" มังกรดูเงอะๆงะๆ เขาลนลานเมื่อเจอสาวสวยที่ตรงสเป็ค

"ไม่เป็นไรค่ะ ๆ" ฟ้าบอกแล้วก้มลงเก็บพร้อมๆกัน

โป๊กกก! หน้าผากของทั้งคู่กระแทกกันจนหน้าหล่อสวยสั่นสะท้าน

"โอ๊ย! ขอโทษครับ" มังกรรีบหลบ ฟ้าก็รีบยืนขึ้นเร็วเกินไป

จึ๋งงงง! หน้าผากของฟ้ากระแทกเข้ากับปากแดงๆที่หนานุ่มของมังกรอีกหน

ใบหน้าเรียวเล็กสั่นสะท้าน รอยจูบตราตรึงอยู่ตรงหน้าผาก เหมือนกระแสไฟแล่นผ่านตรงนั้นเข้ามาถึงกลางอก

เนื้อตัวสาวน้อยอ่อนระทวยจนต้องถอยมายืนพิงกำแพง หนุ่มใหญ่ก็ตัวแข็งทื่อเหมือนโดนสาปให้กลายเป็นหิน

เขาจับปากตัวเองแล้วทำตาค้าง ไม่รู้ว่าตะลึงที่เพิ่งจูบสาวตรงหน้าไป หรือตะลึงว่าข้างหน้านั้นเป็นคนหรือนางฟ้า

"เอิ่ม ขอตัวไปทำงานก่อนนะคะ" ฟ้าคำนับแล้ววิ่งหนีไป

มังกรเดินเข้ามานั่งข้างๆจานีสแล้วเอาหลังมือเช็คแก้มน้อยๆที่เย็นฉ่ำ

"เป็นอะไรคะป๊ะป๋า มือสั่นจัง" จานีสลืมตาขึ้นมาถาม

"อ้อเปล่าๆ เอ้อ พี่คนนั้น พี่พยาบาลเมื่อกี๊เขามาดูแลหนูหรือ" มังกรก้มกระซิบลูก

"ค่ะ สวยใช่ไหมล่ะ หนูจีบให้ได้นะ" จานีสดูตื่นเต้นขึ้นมาทันตา ไม่เหมือนคนป่วยเลย

"จีบอะไรกัน หนูเป็นเด็กเป็นเล็ก เรียนหนังสือพอ พ่อบอกแล้วว่าหาได้จีบได้เอง" มังกรกลัวเสียหน้า

"หย๋อ แล้วเขาชื่ออะไร พี่คนสวยๆเมื่อกี๊น่ะ" จานีสถาม ทั้งยังจ้องตาจับผิดพ่อ

"อะเอิ้ม ไม่รู้สิ เดี๋ยวก็จีบได้แหละน่ะ" มังกรตอบแบบหลบสายตาลูกสาว

เห้ย! จานีสส่ายหน้า

"ชื่อฟ้า" เธอบอก

"หนูจะเอาคนนี้แหละนะ คืนนี้พี่เขาจะมาเล่านิทานให้หนูฟัง ป๊ะจีบให้ได้ ถ้าไม่ได้เราเลิกเป็นพ่อเป็นลูกกัน" จานีสขู่