ได้โปรดเอากับพ่อของเราที
ตอน บ้านรักไม่รู้โรย end.
สายฝนโปรย ลมโบกโชยพาเหน็บหนาว กลิ่นไอดินลอยระเหยเข้าจมูก
ในบ้านหลังสีขาวแปลกตา คุณแม่กำลังนั่งห่อขนมไทยอยู่กับพื้น ลูกแฝดสองคนกำลังช่วยแม่ คนนึงกำลังตัดใบตอง อีกคนทาน้ำมันพืชลงไป
พี่สาวคนโตนอนท่องตำรากฏหมายอยู่บนห้องนอนส่วนตัว เรือนร่างสูงเพรียวกับใบหน้ารูปไข่ดูแล้วช่างสวยสดงดงาม
น้องสาวคนเล็กใส่แว่นหนาเตอะ สาวตัวเล็กกำลังนั่งเขียนการบ้านอยู่ที่โต๊ะคอม บนโต๊ะมีทั้งหนังสือ ม.4และหนังสือ ป.ตรี เป็นไปได้ว่าเธอกำลังเรียนพรีดีกรีเพื่อเร่งจบ ป.ตรีตอนอายุ18
เสียงไวโอลีนดังแหลมลงมาจากชั้นสามของบ้าน ท่วงทำนองระรัวเร็วอย่างกับเม็ดฝนที่สาดซัดตรงกระจกบานใส
ใบหน้าคมขลังเอียงบดแก้มแนบไวโอลีน มือใหญ่จับคันชักรูดไปมาอย่างช่ำชอง
ครืนน! ๆ บานหน้าต่างสั่นไหวด้วยลมแรงจากพายุ น้ำในแก้วสั่นกระเพื่อมด้วยคลื่นเสียงไวโอลีน
โสตสัมผัสของคนในบ้านรับรู้ได้ถึง
