เมื่อรถมาจอดที่ลานจอดรถของโรงแรม เพียงดาวก็ลังเลไม่กล้าลงจากรถ
“ดาวไม่ไปแล้วได้มั้ยคะ”
“ทำไมล่ะ ตื่นเต้น กลัวหรอ”
“ดาวทำตัวไม่ถูกค่ะ ไม่รู้จะทำตัวยังไง”
“อยู่กับผมกลัวอะไร”
“นั่นแหละค่ะที่ทำให้กลัว ถ้าดาวลงไปด้วยคุณภูแนะนำดาวว่าเป็นผู้ช่วยส่วนตัวได้มั้ยคะ”
“แต่คุณเป็นผู้หญิงของผม….ก็ได้ครับถ้าคุณยังไม่พร้อมก็ไม่เป็นไร”ภูดินตอบหญิงสาว เขาคิดอยู่ครู่นึงก่อนจะยอมรับปากเธอ เพราะเขาไม่อยากปิดบังใครและอยากให้เกียรติเธอด้วย
“เข้างานได้แล้วครับ” เขาเดินลงรถพร้อมอ้อมมาเปิดประตูรถให้เธอ และยื่นแขนไปให้เธอคล้องเดินเข้างาน
“คุณภูดิน…คุณผู้หญิงสวัสดีค่ะ เชิญด้านในเลยค่ะ”พนักงานต้อนรับหน้างานกล่าวทักทายเจ้านายและผู้หญิงข้างกายเขาด้วยสีหน้าท่าทางประหลาดใจ ก่อนจะมีผู้ชายอีกคนมารับช่วงต่อพาเจ้านายเดินไปที่โต๊ะ
ที่มีเอก วัชรและภรรยาของพวกเขานั่งอยู่ก่อนแล้ว ระหว่างทางก็มีสายตาหลายคู่จ้องมองมาที่ภูด
