เพียงดาวตื่นขึ้นมาพร้อมกับอาการมึนๆ และปวดหัว
“ไม่น่าดื่มเยอะเลยเรา”เธอบ่นให้ตัวเองก่อนจะหยิบมือถือมาดูเวลา “นี่จะแปดโมงแล้วหรอ ตายแล้ว….”
เมื่อเห็นว่าสายมากแล้วเพียงดาวจึงดีดตัวลุกออกจากที่นอนทันที รีบอาบน้ำแต่งตัวเพื่อลงไปข้างล่าง เมื่อเธอลงมาเกือบเก้าโมงเช้าก็เห็นภูดินนั่งอ่านหนังสือพร้อมจิบกาแฟอยู่ที่โซฟา
“ขอโทษนะคะ ที่ลงมาช้า”
“ไม่เห็นไร ก็วันนี้วันหยุดหนิ ทานข้าวเสร็จไปค่อยนอนพักต่อก็ได้”
“นี่น้ำผึ้งมะนาวมาดื่มสิจะได้หายเมาค้าง”
“คุณภูรู้ได้ไงคะว่าดาวจะเมาค้าง”
“คออ่อนขนาดนั้น”
“ขอโทษค่ะ เมื่อคืนดาวไม่ได้สร้างความวุ่นวายให้ใช่มั้ยคะ”
เขานึกถึงเหตุการณ์เมื่อคืน พลางคิดว่าวุ่นวายใจ️ผมนี่แหละ ก่อนจะตอบหญิงสาว”ก็ไม่นะ”
“ถ้างั้นดาวก็โล่งใจค่ะ ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยดื่มเยอะขนาดนี้มาก่อน”
“แต่ก็อย่าไปดื่มเยอะแบบนี้ที่อื่นแล้วกัน นี่ยังดีนะที่อยู่ที่บ้าน”
คำพูดของชายหนุ่มทำให้เพียงด
