บทที่ 43
“คุณป้าคะ เข็มมากราบขอโทษที่วันนั้นเข็มพูดไม่ดีกับคุณป้าทางโทรศัพท์น่ะค่ะ” เขมิกายกมือไหว้ลินดาและตีหน้าเศร้า
“ไม่เป็นไรจ้ะหนูเข็ม ป้าไม่ถือสาหรอก หนูเข็มกำลังผิดหวัง ป้าเข้าใจ มานี่มา มานั่งข้างๆ ป้านี่”
เขมิกาขยับตัวมานั่งข้างๆ ลินดาตามความต้องการของคู่สนทนา “แต่ถึงยังไง เข็มก็ไม่ควรพูดจาแบบนั้นกับคุณป้า เข็มขอโทษอีกครั้งนะคะ คุณป้ายกโทษให้เข็มด้วยนะคะ”
ลินดาเอามือจับแขนของเขมิกาและระบายยิ้มอย่างเอ็นดู “บอกแล้วไงว่าไม่ถือโทษโกรธหนูเข็มเลย ป้าต่างหากที่ผิด ให้ความหวังหนูเข็มเอาไว้ตั้งมากมาย แต่ช่วยอะไรไม่ได้เลย”
“เข็มเข้าใจค่ะ เข็มทำใจได้แล้ว”
“โธ่ คนดีของป้า”
บทละครนางเอกผู้แสนดีของเขมิกายิ่งทำให้ลินดาทั้งเอ็นดูทั้งเวทนายิ่งขึ้น
“วันนี้หนูเข็มว่างหรือเปล่า ไปชอปปิงกับป้าไหม”
เขมิกาฉีกยิ้มกว้าง “วันนี้คุณป้าจะออกไปชอปปิงเหรอคะ”
“ใช่จ้ะ นี่ก็นัดกับแม่พรเอาไว้แล้ว”
รอย
