บทที่ 63
คนตัวโตนอนแผ่หลาอยู่ใต้ร่างของหล่อนอย่างหมดเรี่ยวหมดแรง หลังจากที่หล่อนควบตะบึงขี่เขาจนแตกระส่ำหลายครั้งติด หล่อนยังคงเปลือยเปล่าและกลืนกินท่อนชายเอาไว้ทั้งหมด ดวงตากลมโตจ้องมองคนที่หล่อจัดด้วยความรักหมดหัวใจ
“หมดแรงแล้วเหรอคะ...ไหนว่าจะร่วมรักกับงามสามชั่วโมงติดไงคะ”
คนที่นอนหลับตาอยู่ลืมตาขึ้น มือใหญ่เลื่อนมากุมเอวคอดและเด้งสะโพกเพรียวขึ้นหา สาวน้อยกรีดร้องและหลับตาพริ้มเมื่อถูกโจมตีจากความอหังการ
“อ๊า....อา...”
“กล้าพูดแบบนี้กับคนแรงดีแบบฉันได้ยังไงกัน หือ”
“อุ๊ย...ว้ายยย...”
ร่างอรชรที่เคยนั่งคร่อมอยู่บนกายกำยำตอนนี้ถูกผลักให้นอนหงาย และเขาก็เป็นฝ่ายควบคุมเสียเอง สองขาเรียวจึงตวัดรัดรอบเอวแกร่งแน่น
“แน่ใจนะคะ...ว่ายังไหว”
“ดูถูกกันแบบนี้ สงสัยต้องซอยทั้งคืน”
“อ๊ะ...อุ๊ยยยย....อา...แรงจังค่ะ”
“แล้วชอบไหมล่ะ” เขาก้มลงมาถาม เอานิ้วคีบยอดถันและดึงสูง ก่อนจะปล่อยให้มัน
