ภาพความทรงจำอันเลวร้ายย้อนกลับมาทำร้ายเธออีกครั้ง...
เจมส์ ชายหนุ่มที่เธอเคยรักจนหมดหัวใจ กลับทรยศความไว้ใจของเธออย่างโหดร้าย เขารักเธอด้วยเงิน ด้วยความสะดวกสบาย ทุกอย่างที่เขาต้องการ เธอก็ให้โดยไม่ลังเลแม้แต่น้อย
แต่แล้ววันนั้น...
เมื่อเธอกลับจากอิตาลีเร็วกว่ากำหนด เธอไม่ได้โทรบอกเจมส์เพราะอยากเซอร์ไพรส์เขาที่เธอกลับมา แต่ทว่า... สิ่งที่เห็นคือร่างกายเปลือยเปล่าของเขากำลังเคลื่อนไหวบนเตียงกับสาวใช้คนใหม่ของเธอที่พึ่งจะทำงานได้สามเดือน เลือดในกายเธอเย็นเฉียบทันที ความโกรธแทบพุ่งขึ้นถึงจุดเดือด
เธอจิกผมสาวใช้ขึ้นมาจากเตียง ขณะที่สาวใช้ขึ้นคร่อมกระแทกลงบนดุ้นร่างของเจมส์สามีของเธออย่างเมามัน สาวใช้หันไปมองหน้าเธอด้วยสีหน้าแตกตื่นตกใจ
“คุณดาว!!!” สาวใช้พูดด้วยน้ำเสียงหวาดกลัวและตื่นตระหนก ยกมือไหว้ดาวขอความเมตตาจากเธอ แต่ทว่านัยน์ตาคู่นั้นของดาวไร้ความเมตตาปรานี มีแต่เพียงชายตาที่เย็นชาดุจน้ำแข็งเท่านั้น
“ดาว... ฟังพี่อธิบายก่อน” เจมส์พูดด้วยน้ำเสียงอ้อนวอนลงมาจากเตียงและยังเอาผ้าขนหนูปิดท่อนล่างไว้แล้ว
“ออกไปชะ! ก่อนที่กูจะฆ่ามึง!” ดาวเสียงแข็งมองไปยังใบหน้าสาวใช้ สาวใช้จึงรีบหอบเสื้อผ้าออกไปด้วยความหวาดกลัว เจมส์เข้ามากอดเธอด้วยมือทั้งสองข้าง
“ดาว พี่ขอโทษนะ พี่จะไม่ทำแบบนี้อีกแล้ว” เจมส์พูดด้วยน้ำเสียงอ้อนวอนให้เธอใจเย็นลง
“ไม้ ชิน ใครอยู่ข้างนอกเข้ามาหาฉัน” เธอพูดเสียงเรียบ ไม่ช้าบอดี้การ์ดก็ก้าวเดินเข้ามา และก้มโค้งให้เธอด้วยความนอบน้อม
“คุณหนู” ไม้และชินพูดพร้อมกัน แต่ไม่กล้าสบตาเธอ เพราะเธอในตอนนี้แทบจะฉีกร่างของชายตรงหน้าให้ฝูงแร้งฝูงกากัดกินอย่างไม่อาลัยแต่อย่างใด
“ลากคนทรยศออกไป” เธอพูดเสียงแข็ง ไม้และชินเข้ามาล็อกตัวเจมส์ในทันที
“ดาว... ดาว พี่ขอโทษ อย่าทำกับพี่แบบนี้เลยนะ จะไม่มีเป็นครั้งที่สองอีกแล้ว” เจมส์ดูดด้วยน้ำเสียงจริงจังและอ้อนวอนให้เธอเมตตา เขายังดิ้นรนให้ไม้และชินปล่อย แต่ทว่าสายตาเย็นชาคู่นั้นของเธอหันกลับมามองเขาช่างเย็นเยือกถึงกระดูกดำจ้องใบหน้าของชิน เหมือนเธอสิ้นเยื่อใยขาดสะบั้นไม่มีความรักต่อเขาเลยแม้แต่น้อย ทั้งก่อนหน้านี้หรือว่าหลังจากนี้อีกแล้ว
“ครั้งที่สองอย่างนั้นเหรอ ใช่ว่ากูจะไม่รู้นะว่ามึงสองตัวทำอะไรกันลับหลังกูมาโดยตลอด” เธอพูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย แล้วหันไปมองชินหัวหน้าบอดี้การ์ดที่ดูแลเธอมาตั้งแต่เธออายุสิบขวบ เธอพูดต่ออีกว่า “ชินลากมันออกไป” เธอพูดด้วยน้ำเสียงเรียบ ขณะที่เจมส์อ้อนวอนเธอให้เมตตาอีกครั้ง แต่เธอกลับไม่สนใจเขา ปล่อยให้บอดี้การ์ดลากเจมส์ออกไปในทันที
บอดี้การ์ดลากเขามาที่หน้าบ้าน สภาพผ้าขนหนูที่ปิดท่อนล่างเพียงชิ้นเดียว ร่างกายเขาสั่นระริกด้วยความกลัว ดาวยังโยนกระเป๋าเดินทางของเขา และเสื้อผ้าที่เขาใส่ติดตัวมาเพียงชุดแรกลงมาจากหน้าบ้าน
“ถ้ามึงจะออกไปจากที่นี่ได้ มึงก็ไปแค่แต่ตัวและเสื้อผ้าเน่าๆ ของมึงเท่านั้น แม้แต่รถหรือคอนโดที่มึงเอาผู้หญิงไปนอนกกกอดก็เป็นกูที่ซื้อให้มึงทั้งนั้น” ดาวพูดด้วยน้ำเสียงฉุนเฉียวกับการระทำของเจมส์ที่เธอสุดจะทน เธอรู้ว่าเขาเอาผู้หญิงมานอนด้วยเป็นครั้งคราว เพราะเธอต้องไปทำงานต่างประเทศเป็นเวลานานกับพี่ชายของเธอ รวมไปถึงพ่อของเธอด้วย เธอเองก็พยายามปิดตาข้างเดียวมาโดยตลอด แต่ครั้งนี้เขากลับเอาสาวใช้ขึ้นเตียง และเตียงนั้นเป็นเตียงนอนของเธอด้วย เธอสุดจะทนแล้วจริงๆ
“ดาว...ดาว พี่ขอโทษ พี่จะไม่ทำแบบนี้อีกแล้ว...” เสียงเขาสั่นเครือแววตาเต็มไปด้วยความกลัวแทบจะคุกเข่ากอดขาเธอ
แต่ดวงตาของเธอกลับว่างเปล่าไร้ความรู้สึก มือเรียวล้วงเข้าไปในกระเป๋าเสื้อยกปืนขึ้นโดยไม่ลังเลใจ กระสุนวิ่งออกไปโดยไร้ความปรานี
เสียงปืนดังขึ้นหนึ่งนัดที่หน้าขาของเจมส์ เขาทรุดลงกับพื้นทันที เลือดไหลนองพื้นหญ้า
“โอ๊ย...!!!” เสียงกรีดร้องโอยโดยด้วยความเจ็บปวดดังลั่นของเจมส์ดังขึ้นหลังจากกระสุนนัดที่ยิงเข้าที่หน้าขาและหน้าท้องของเขา
“ซ้อมมันให้ปางตาย มันทำให้ฉันเจ็บมากแค่ไหน มันก็ต้องเจ็บกว่าฉันเป็นเท่าหนึ่ง” เธอพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา ก่อนจะหมุนตัวเดินกลับเข้าไปในคฤหาสน์หลังใหญ่ โดยไม่หันกลับไปมอง
เสียงกรีดร้องอย่างโหยหวนของเขาดังตามหลังมา แต่ไม่มีอะไรสั่นคลอนจิตใจของเธอได้อีก
ทุกย่างก้าวที่เธอก้าวเดิน กลับเต็มไปด้วยหยาดน้ำตาในใจ...ที่ไม่มีวันหลั่งออกมา เธอเป็นลูกสาวของมาเฟีย ไม่มีที่สำหรับความอ่อนแอ
แต่ความเจ็บปวดนั้น ยังคงซ่อนอยู่ภายในลึกจนแทบระเบิด...
..........................................
ตอนนี้ยังไม่ได้เจอพระเอกของเรา ตอนหน้าได้เจอกับพระเอกสุดแซ่บแน่นอน
แต่ว่าน้องดาวจะได้เจอกับใครก่อนนะ มารอลุ้นกันน๊า
ทุกคนนิยายเรื่องนี้มีตัวละครหลักๆ มีประมาณสี่ตัวละคร คือ ดาว / ไฟ / ดิน / ลม และน้ำ
อาจมีตัวละครออกมาเรื่อยๆ และเนื้อหาเข้มข้นขึ้นเรื่อยๆ ไปตามบริบทของตัวละครเช่นกันความแซ่บจะปะทุทุก EP
ไรท์ชอบอ่านคอมเม้นท์ของทุกๆ ท่าน อย่าลืมคอมเม้นท์ด้วยนะคะ