แสงแดดอ่อนจางลอดผ่านผ้าม่านสีเทาเข้ามาในห้องกว้าง เสียงเครื่องปรับอากาศเบาๆ ดังคลอเป็นจังหวะเดียวที่อยู่ในห้วงความเงียบ
ดาวลืมตาช้าๆ เปลือกตาหนักอึ้งราวกับไม่ได้พักผ่อนมาหลายวัน เธอกะพริบตาถี่ๆ ก่อนภาพเพดานสีขาวสะอาดจะค่อยๆ ปรากฏขึ้น สายตากวาดไปรอบๆ ห้องทุกอย่างดูเงียบเกินไป เธอรู้สึกว่าห้องนี้มันใหญ่มากๆ เหมือนห้องสวีทหรูในโรงแรมระดับห้าดาวเลย
ห้องสวีทส่วนตัวในโรงพยาบาลเอกชน… หรูหรา สงบ และว่างเปล่า ไม่มีใครอยู่ข้างเธอเลย
“ที่นี่...ที่ไหน...” เธอพึมพำ เสียงแผ่วเบาราวกระซิบ ร่างกายยังหนักอึ้งราวจมน้ำ เธอยกมือแตะที่หน้าผากเบาๆ ในหัวมีแต่ความพร่ามัว เสียงคลื่น เสียงปืน เสียงหายใจแรงๆ และสัมผัสจากร่างกายที่แนบแน่น...
“ไฟ...” เธอเรียกชื่อเขาเบาๆ ขณะยันตัวลุกขึ้นนั่งอย่างเชื่องช้า ร่างกายยังอ่อนแรงแต่ก็ฝืนตัวเองให้นั่งพิงหัวเตียง
“ดาวตื่นแล้วเหรอ นอนไปตั้งหนึ่งวันเต็มๆ เลยนะ” เสียงของชายห
