“พี่ฟอร์ม เลือดออกเยอะเลยค่ะ”
การ์ตูนหน้าซีด เธอยกมือประคองแก้มของฟอร์มด้วยความเป็นห่วง
ฟอร์มจับข้อมือเธอเบาๆ กดให้เธอหยุดสั่น
“ไม่เป็นไรครับ น้องการ์ตูนแค่นี้เอง”
แต่ยิ่งเขาพูดดีเท่าไร ซีเหมือนจะยิ่งเดือดจัดขึ้นเรื่อยๆ
“การ์ตูนมานี่! ทำไมต้องห่วงมันขนาดนั้นด้วย หนูไม่รู้จริงๆหรอว่ามันกำลังหลอกหนู!”
เขาคว้าแขนการ์ตูนแล้วบีบแรงๆก่อนจะดึงเธอขึ้น ไม่ยอมให้เธอได้ดูแลฟอร์ม
"ปล่อยหนูค่ะพี่ซี"
การ์ตูนสะบัดแขนออกจากมือของเขาทันที
"พี่เลิกยุ่งกับเธอสักทีเถอะ"
ฟอร์มเอ่ยขึ้นอีกครั้ง
“มึงอย่าเสือก!”
ซีผลักฟอร์มอีกครั้ง แต่คราวนี้ฟอร์มจับแขนซีไว้ทันก่อนที่มันจะถึงตัวของเขา
“อย่าแตะต้องตัวผมและผู้หญิงของผมอีก ถ้าไม่อย่างนั้นจะหาว่าผมใจร้ายไม่ได้นะ”
คำว่าผู้หญิงของผม ทำให้การ์ตูนชะงัก เธอเงยหน้ามองเขาอย่างตกใจ ฟอร์มไม่ได้มองเธอด้วยซ้ำ เขามองแค่ซีด้วยสายตานิ่งเรียบ แต่ที่เขาไม่ทำอะไรซีในตอ
