“มันไม่มีอะไรจริงๆค่ะ หนูเชื่อพี่นะคะ พี่รักหนูมากนะการ์ตูน”
น้ำเสียงของเขานุ่มจนแทบกลายเป็นเสียงกระซิบ แต่ในดวงตากับตื่นกลัวอย่างเห็นได้ชัด
การ์ตูนยืนนิ่ง ไม่ถามต่อ ไม่ร้อง แค่จ้องมองเขานิ่งๆ แบบผู้หญิงที่เจ็บจนพูดอะไรไม่ออก
“พี่ซีรู้ใช่ไหมคะ ว่าหนูไม่ชอบคนโกหก”
ซีรีบพยักหน้าแทบในทันที
“รู้สิคะ แล้วพี่ก็ไม่ได้โกหกหนูด้วยค่ะ พี่ไม่เคยคิดจะมีผู้หญิงคนอื่นเลยนะคะ นอกจากหนูคนเดียว”
น้ำเสียงเขาอ่อนลงอีก มือเอื้อมไปเหมือนอยากจะจับข้อแขนเธอ แต่ก็ชะงักเมื่อเห็นว่าเธอยังไม่ยอมให้แตะ
การ์ตูนหัวเราะในลำคอเบาๆ ทั้งที่เธอไม่ได้รู้สึกอยากขำเลยแม้แต่น้อย แต่มันคือเสียงของความผิดหวัง ผสมความพยายามจะทำใจตัวเองไม่ให้เจ็บไปมากกว่านี้
“หึ! ค่ะ หนูจะลองเชื่อดูนะคะ”
คำว่าลองก็ทำเอาซีหน้าเสียแบบปิดไม่มิด เพราะมันไม่ใช่การเชื่อใจ
"ลองงั้นหรอคะ แล้วทำไมต้องลองด้วยคะ ในเมื่อพี่ไม่ได้ทำอะไรผิด"
การ์ตูนไ
