38
"อองฟอง!"ผมกดเสียงต่ำ จับแขนเล็กบีบด้วยความโกรธ เธอทำแบบนี้ได้ไง เธอทำกับผมแบบนี้ได้ไง! ผมเชื่อใจเธอแค่ไหน ไม่ถามไม่คิดเรื่องที่เธอกอดผู้ชายที่ซุปเปอร์มาร์เก็ตนั่นแล้ว แต่มาวันนี้เธอกลับทำแบบนั้นอีก เธอทำไปเพื่ออะไร
"ปล่อย อองฟองเจ็บ"เธอบอกผมทั้งน้ำตา พยายามบิดแขนออกจากมือผม
"ลากมันเข้าไปในบ้าน!"ผมสั่งไอ้แดนลากไอ้ชู้เหี้ยนั่นเข้าไปในบ้าน ตามองอองฟองด้วยความผิดหวังสุดๆ
"ที่วันนี้ขอกลับบ้านก่อนเพราะแบบนี้ใช่มั้ย"ผมเค้นเสียงถามให้เป็นปกติที่สุดแต่มันก็ทำไม่ได้
"ไม่ใช่อย่างนั้นนะคะ ฮือออ ไม่ใช่อย่างที่คุณฌอนคิดนะคะ"เธอปฏิเสธทั้งที่ผมเห็นคาตาเนี่ยนะ เหอะ!
ตุ๊บ! ตุ๊บ ตุ๊บๆ
"แม่งเอ้ย!!!!"ผมปล่อยแขนเล็ก พุ่งตัวเตะชกกำแพง ระบายอารมณ์อย่างที่สุด! บัดซบ! บัดซบที่สุด!
"ฮืออออ คุณฌอนนน ไม่อย่าทำ ไม่ทำแบบนนี้ ฮืออออ"เธอเข้ามาห้าม จับมือผมไว้ไม่ให้ชกกำแพง ทีแบบนี้ทำเป็นห่วง แล้วสิ่งที่เธ
