13
"รักมากมั้ย"แขนข้างซ้ายกอดกระชับกันคนบนตักตก ส่วนอีกข้างก็ยกขึ้นเชยคางมนมาสบตา
"อื้อ"ยัยเปี๊ยกพยักหน้าหงึกหงัก หน้าแดงเถือกด้วยความเขิน แม่งน่ารักเข้าไปอีก
"อื้อแปลว่าอะไร รักนิดเดียวหรอ"ผมแกล้งขมวดคิ้วถามคนหน้าแดงที่ทำตัวน่ารัก น่ากด
"รักมาก!"ยัยเปี๊ยกทำหน้างอ ตอบกระแทกเสียง ที่ผมเอาแต่แกล้งเธอ ก็ยัยนี่น่ารัก น่าแกล้งนี่หว่า
"555"ผมหัวเราะให้กับความน่ารักของเธออย่างมีความสุข ไม่คิดว่าคำว่ารักของยัยนี่จะทำให้ผมมีความสุขขนาดนี้
"อย่าทิ้งอองฟองนะ"หลังจากที่ยัยเปี๊ยกมุดหน้าซ่อนความเขินอยู่กับอกผมสักพัก เธอก็เงยหน้าขึ้นพูด
"ไม่ทิ้งหรอก จะให้ทิ้งไปไหน ฮึ"ผมยกมือขึ้นลูบหัวเธออย่างเอ็นดูรักใคร่ในตัวเมีย เมื่อเห็นแววตาที่สั่นไหวแบบนั้น
"สัญญานะ"
"สัญญา"ผมจ้องลึกเข้าไปในตากลมที่เต็มไปด้วยความกังวล ผมไม่มีวันทิ้งเธอแน่ไม่มีวันนั้นเด็ดขาด ผมสัญญา
ผมสบตากับตาใสแป๋วนั้น แล้วก้มลงเร
