มาเฟียโหด โคตรรักเมีย

5.หวาน ฟินๆ

​

5

"บ้านคุณฌอนใหญ่จัง"ฉันพูดขณะสอดส่องสายตาสำรวจบ้านหลังใหญ่

"ชอบหรอ"คุณฌอนหันกลับมาถามฉัน สีหน้าเรียบเฉยไม่แสดงความรู้สึกใดๆ มีหน้าเดียวรึไงผู้ชายคนนี้

"ค่ะ สวยมากๆเลย"ฉันพยักหน้าตอบแล้วหันไปสนใจสิ่งรอบข้างต่อ

"ชอบแล้วอยากอยู่ที่นี่มั้ย"เขาหยุดเดินแล้วหันมาถามฉัน

"ไม่ อองฟองอยากกลับบ้าน"ฉันหยุดเดินตามเขา แล้วส่ายหัวไปมา มันใหญ่เกินไปสำหรับคนอย่างฉัน คนอย่างฉันต้องอยู่บ้านนอกๆ

"เราคุยเรื่องนี้กันแล้วไม่ใช่หรอ"เขากดเสียงต่ำมองหน้าฉัน ก็เขาเป็นคนถามรึเปล่า

"หิวข้าวจัง"ฉันเดินไปชิดคุณฌอนพลางจับมือเขาแน่นขึ้น เปลี่ยนเรื่องพูด กลัวเขาจะโกรธแล้วเอาปืนมายิงฉันไส้ทะลัก

"มานี่ก่อน"คุณฌอนเรียกฉันไว้เมื่อฉันกำลังจะนั่งลงบนเก้าอี้หรู ที่บนโต๊ะมีจานอาหารวางไว้สองที่ หัวโต๊ะก็คือของเขา และอีกที่คือด้านซ้ายของโต๊ะ มันก็คงจะเป็นของฉันนั่นแหละหรือไม่ใช่?

"คะ?"ฉันดีดตัวยืนตรงทันทีที่เขาเรียกไว้ ถามสีหน้างงแต่ก็เดินไปหาเขาที่อยู่หัวโต๊ะ

"ยื่นแขนมา"เขาสั่งเสียงเรียบไม่บ่งบอกอารมณ์ใดๆ ฉันควรเรียกเขาว่าไอ้หน้าเดียวใช่มั้ย

"..."แต่ฉันก็ยื่นแขนไปให้เขาแบบงงๆ

"เดี๋ยวมันเลอะ"เขาบอกพร้อมกับพับแขนเสื้อของเขาให้ฉัน

"..."อึ้งสิ มาเฟียอ่อนโยนแบบนี้ด้วยหรอ เขาใจดีจัง หรือมันเป็นแค่หน้ากาก?

"เสร็จแล้ว ไปนั่งสิ จะยืนทำซากอะไรเนี่ย" เอ่อ...เมื่อกี้ที่ชมไปขอคืนแล้วกัน ไอ้บ้านี้จะอ่อนโยนให้มันจบไม่ได้รึไง

"..."ฉันกรอกตาบน เดินกลับมานั่งแหมะลงที่ตัวเอง จ้องมองอาหารในจาน แล้วมองไอ้หน้าเดียวมันหั่นชิ้นเนื้อในจานตัวเองกินแบบสบายอารมณ์

"ทำไมไม่กิน ไม่ชอบ?"ไอ้หน้าเดียวถามขึ้น เมื่อสังเกตเห็นว่าฉันได้แต่มองอาหารบนจานสลับกับหน้าเขา

"อองฟองใช้มีดไม่เป็น"ฉันก้มหน้างุดมองดูตักตัวเอง กลัวว่าเขาจะด่าแค่ใช้มีดยังใช้ไม่เป็น ก็ฉันโตมากับไร่กับสวน ไม่ได้โตมากับเงินกับทองแบบเขานี้

"ก็ไม่บอก มาฉันจะสอน"เขาบอกแล้วลุกขึ้นมาหาฉัน คิดว่าจะโดนด่าซะอีก

พรึบ!

"ใช้มือขวาจับมีด มือซ้ายถือส้อม คว่ำส้อมจิ้มกับอาหารให้นิ่งๆแบบนี้นะ"เขาจับมือฉันให้จับมีดกับส้อมโดยมีมือเขาจับอยู่ด้านบนโน้มหน้าเข้ามาใกล้ฉัน พลางอธิบายไปด้วย

"แล้วใช้มีดในมือขวาตัดอาหารเป็นชิ้นๆ พอดีคำ แต่ถ้าเป็นข้าว หรือถั่ว ให้หงายส้อมขึ้น แล้วใช้มีดช่วยปาดอาหารเข้าไปอยู่ในส้อมแบบนี้ เข้าใจมั้ย"เขาอธิบายอะไรไม่รู้ รู้แต่ว่าหัวใจฉันมันเต้นแรงมาก แทบจะระเบิดออกมาอยู่แล้ว

"ไม่ว่าในกรณีใดห้ามใช้มีดนำอาหารเข้าปากโดยเด็ดขาด​ เข้าใจมั้ย"เขาปล่อยมือออกจากมือฉัน แต่ก็ยังกระซิบบอกที่ข้างหูตามเดิม ทำให้ฉันขนลุกไปทั้งตัว

"คะ...ค่ะ"ฉันตอบติดๆขัดๆพลางพยักหน้า แต่ที่จริงไม่ได้ฟังอะไรเลยนอกจากมองหน้าหล่อๆของเขา

"ดีมาก ฟอดดด แต่วันนี้ฉันหั่นให้ก่อนเนอะ"เขาขโมยหอมแก้มฉันไปฟอดหนึ่ง แล้วจับมีดกับส้อมขึ้นหั่นชิ้นเนื้อในจานให้

ฉันอยากจะกรี๊ดเขาคือมาเฟียจริงๆใช่มั้ย ไม่ใช่คุณครูใจดีใช่มั้ย ช่วยตอบอองฟองที

ตลอดเวลาบนโต๊ะอาหาร ฉันไม่เป็นตัวของตัวเองเลย ทั้งกินทั้งเขิน ไม่รู้จะเขินอะไรนักหนาเหมือนกัน ส่วนคนที่ทำให้ฉันเขินก็ทำหน้าเรียบเฉยเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่เขากลับโคตรดูดีโคตรดึงดูดในสายตาฉันเลย

"ไปอาบน้ำไปฉันจะได้อาบต่อ"คุณฌอนบอกเมื่อเราเดินขึ้นมาบนห้องนอน ห้องเดิมนั่นแหละ

"ค่ะ"ฉันพยักหน้ารับแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป แต่ก็นึกขึ้นได้ว่าฉันจะใช้ผ้าเช็ดตัวที่ไหน แล้วชุดอีกล่ะ เขาจะให้ฉันใช้ของเขามั้ย เขาจะด่าฉันเหมือนคืนแรกที่เขาลักพาตัวฉันมาหรือเปล่า ออกไปถามดีกว่าเดียวโดนด่า

"คุณฌอนคะ "ฉันเดินออกจากห้องน้ำมาเรียกคุณฌอน ที่นั่งเล่นโทรศัพท์อยู่ปลายเตียง​

"ครับ"คุณฌอนขานรับเสียงเพราะ เงยหน้าจากโทรศัพท์ขึ้นมาเลิกคิ้วเป็นเชิงถามว่ามีอะไร ทำไมเขาพูดเพราะจัง จะทำให้อองฟองหลงรึไงคุณฌอน

"เอ่อ...อองฟองใช้ผ้าเช็ดตัวกับเสื้อคุณฌอนได้มั้ย"ฉันยกผ้าเช็ดตัวในมือที่หยิบออกมาจากห้องน้ำให้เขาดู

"ได้สิ"เขาตอบแบบสบายๆ ทำให้ฉันโล่งอกไป นึกว่าเขาจะด่าเหมือนครั้งแรกซะอีก

"ขอบคุณค่ะ"ฉันยิ้มให้เขาจนตาหยี แล้วหันหลังกลับเข้าห้องน้ำแต่ทว่า

"มานี่ก่อน"เสียงทรงอำนาจของเขาก็เรียกฉันไว้ก่อน เสียวสันหลังวาบ

"ค่ะ"ฉันหันหลังกลับมาขานรับ เดินไปหาเขาที่ปลายเตียง

พรึบ!

"อ๊ะ!"ฉันร้องออกมาด้วยความตกใจ พอฉันเดินมาหาเขา คุณฌอนก็ดึงฉันลงไปนั่งบนตัก จะไม่ให้ฉันตกใจได้ไงล่ะ

"เธอเป็นเมียฉัน ทำไมจะใช้ของๆผัวตัวเองไม่ได้ล่ะ ฮึ"เขากอดกระชับเอวคอดของฉันไว้แน่น พลางเอาหน้าผากมาชนกับหน้าผากฉัน ทำไมเขาชอบทำให้หัวใจฉันเต้นแรงแบบนี้นะ ถ้าฉันทนไม่ไหวรักเขาขึ้นมาจะมาโทษฉันไม่ได้นะ หรือว่าฉันรักตั้งแต่แรกอยู่แล้ว?

"ปล่อยค่ะ อองฟองจะไปอาบน้ำแล้ว"ฉันเบือนหน้าหนีแกะมือใหญ่ของเขาออกจากเอวคอดอย่างเขินอาย ฉันไม่อยากให้เขาได้ยินเสียงหัวใจของฉันตอนนี้ว่ามันเต้นแรงแค่ไหน

"หอมแก้มฉันก่อนแล้วจะปล่อย"เขาไม่ยอมปล่อยมือออกจากเอวฉัน แถมยังกอดรัดไว้แน่นกว่าเดิมซะอีก แล้วยังมายื่นข้อเสนอบ้าๆบอๆอะไรก็ไม่รู้

"ไม่เอา ปล่อยยย"ฉันหันหน้าหนีไปทางอื่นไม่ยอมมองหน้าเขากลัวว่ามันจะอดใจไม่อยู่ หอมแก้มเขาไปแรงๆ คริ คริ

"หอมก่อน"เขากดเสียงต่ำ จนฉันต้องหันกลับมามองหน้าเขา ฉันไม่ชอบโทนเสียงนี้ของเขาจริงๆ มันน่ากลัวชวนขนลุกยังไงไม่รู้

"จุ๊บ"ฉันยื่นหน้าเอาปากไปแตะแก้มเขาแล้วรีบเอาออก

"หอมดีๆ อันนี้เขาเรียกปากแตะแก้มมั้ย"ไม่เรียกว่าแตะหรอกเรียกว่าโคตรเกือบไม่แตะเลยแหละ

"ฟอดดดดดด พอใจยัง"ฉันหอมแก้มเขาฟอดใหญ่เอาให้คุ้ม แล้วบอกปากยื่น ทั้งที่ในใจกลับดี๊ด๊า แก้มเขาหอมจัง อยากหอมอีก (นางเอกแรงส์!!!:ไรท์)

"อีกข้าง"เขาบอกพร้อมกับยื่นแก้มอีกข้างมาให้ฉัน แล้วจะรีรออะไรอยู่ล่ะ

"ฟอดดดดดดดดดดดดด"ฉันกดจมูกฝังลงบนแก้มของเขานานกว่าเมื่อกี้อีก ก็มันหอมชวนให้หลงใหลเองหนิ

"ก็แค่นี้"เขาพูดแล้วปล่อยมือจากเอวคอดของฉัน

พอเขาปล่อยฉันก็รีบวิ่งเข้าห้องน้ำไปด้วยความเขิน ฉันทำบ้าอะไรลงไปเนี่ย!!! เพิ่งเจอกันแท้ๆแต่ฉันกลับ....