"น้องภีมลงมาข้างสแตนหน่อยค่ะ"
ฉันพยักหน้ารับและขยับเดินลงไปข้างสแตนอย่างยากลำบากหลังจากที่พี่ที่คุมสแตนบอกแบบนั้น เธอชี้ไปที่ข้างสแตนซึ่งพี่เบนซ์กำลังยืนอยู่ด้วยใบหน้าเครียดๆและทันทีที่เขาเห็นฉันเขาก็ยิ้มแม้จะยังดูกังวลอยู่มากก็ตาม ฉันยกมือไหว้เขาและเดินเข้าไปหา
"วันนี้พี่เบนซ์มีแข่งบาสด้วยหรอคะ?"
"ไม่หรอกครับพี่มาซ้อมแล้วนึกได้ว่าน้องภีมต้องขึ้นสแตน"
"ค่ะ ว่าแต่มีอะไรหรอคะ?" ฉันถามซึ่งพี่เบนซ์ก็ขยับมาหาฉัน
"พอดีพี่เพิ่งคุยกับอาจารย์ประจำภาคมาน่ะที่เขาสอนฟิสิกส์ทางการแพทย์น่ะ"
"อ่อ ภีมรู้จักค่ะ"
"พอดีเขาพูดถึงภีมน่ะแต่ตอนแรกเขาไม่รู้ว่าพี่รู้จักภีมเขาแค่บ่นๆให้ฟังว่ามีเด็กที่สอบได้คะแนนดีมากมาตลอด" ฉันมองพี่เบนซ์ด้วยสายตานิ่งๆเพราะเริ่มรู้แล้วว่าเขากำลังจะพูดอะไร "แต่เขาบ่นว่าหลังๆที่สอบย่อยมาสองครั้งล่าสุดคะแนนเด็กคนนั้นตกลงมา คือมันก็ยังอยู่ในเกณฑ์ดีแหละแต่ไม่ใช่ดีมากไงแกเลยกังวล
