EP.3 หมกมุ่น [2]

880 Words

คลั่งไคล้อัยรินทร์ 3.2 Rrrrrrrrrr Rrrrrrr ขณะที่เธอกำลังใช้ความคิดอยู่ เสียงมือถือก็ดังขึ้น นิ้วเรียวจึงกดรับสายแล้วกดเปิดลำโพงเพราะยังขับรถอยู่ ติ๊ด! “ว่าไงมึง” [คืนนี้ไปตี้ร้านใหม่กันมะ] เสียงเจนิสถามกลับ ‘เจนิส’ เป็นเพื่อนสนิทที่เรียนมัธยมปลายด้วยกันที่ต่างจังหวัด แล้วก็คบกันมาจนถึงทุกวันนี้ เธอเป็นสาวเปรี้ยวเข็ดฟันลูกเจ้าของร้านทองที่ไม่ค่อยขยันเฝ้าร้าน แต่ขยันชวนไปดื่มแทบทุกวี่ทุกวันที่มีโอกาส “เดลล่าล่ะ” [กูชวนละ มันบอกว่าโอเค] ‘เดลล่า’ ก็เป็นหนึ่งในแก๊งเพื่อนสนิทของเธอที่มารู้จักกันตอนไปดื่มเมื่อสามปีก่อน เธอคนนี้ค่อนข้างเรียบร้อยกว่า น่ารัก พูดเพราะ ทว่าชวนไปไหนก็ไปกัน แต่ช่วงนี้ยัยสาวน่ารักพูดน้อยประจำกลุ่มกลับมีแฟนนำเพื่อนไปก่อน เลยไม่ค่อยมาดื่มด้วยกันบ่อยเท่าเหมือนเดิมแล้ว “ผัวมันจะตามมาเฝ้าอีกป้ะเนี่ย” [มันบอกว่าทะเลาะกับผัวนี่แหละเลยยอมมา แต่กูว่าเดี๋ยวผัวมันก็มาลากกลับไป] “เออ กูก็ว่างั้น ฮ่าๆๆ” [สรุปจะเอายังไง มึงจะไปไหม?] “แล้วที่ไหนล่ะ ใกล้มะ?” ถ้าอยู่ไกลมากเธอก็ไม่อยากขับรถไป เพราะอยากนอนดูหนังที่บ้านมากกว่า [แถวๆ ทองหล่ออะ ที่นั่นผู้งานดี คืนนี้กูจะไปล่อเหยื่อ มึงอย่าแต่งตัวแย่งซีนกูมากนะคะคุณเพื่อน] “ไม่ต้องทำอะไรมาก หน้ากูก็แย่งซีนอยู่มึงอยู่แล้วป้ะ?” [มั่นหน้ามากกก~] “ฮ่าๆๆ” [สรุปว่าไปนะ กูจะได้บอกอีเดลล่ามันด้วย] “เออๆ ไปดึกหน่อยนะ ติดซีรีส์” [กูว่าละทำไมมึงไม่มีผัวสักที] เจนิสบ่นเสียงเนือย “โอ๊ย! แค่นี้แหละ กูขับรถอยู่” [เออๆ] ติ๊ด! คุยเสร็จเธอก็กดวางสายไป จากนั้นเสียงแจ้งเตือนข้อความในแอปฯ Find your real match ก็ดังขึ้นอีกครั้ง พอเธอกดเข้าไปอ่านก็พบว่าเป็นเขาคนนั้นที่ทักมาเมื่อคืนนั่นเอง Rome69 : ยังรอคำตอบอยู่นะครับ :) : sent a picture. ไม่ได้มีเพียงข้อความ แต่เขายังทิ้งรูปกล่องถุงยางสามกล่องมาให้ด้วย นั่นจึงทำให้แก้มใสแดงระเรื่อขึ้นมาอย่างห้ามไม่ได้ เพราะไซซ์มันใหญ่มากและน่าจะไม่ได้หาซื้อได้ทั่วไป “อึก…แล้วใหญ่ขนาดนั้น ฉันจะไม่แหกก่อนเหรอเนี่ย?” . . . . @CLUB X “ทำไมอ่านแล้วไม่ตอบนะ…” เสียงทุ้มพำพึมกับตัวเองขณะที่กำลังนั่งจิบเหล้าราคาแพงหูฉี่ตรงโต๊ะวีไอพีกับเพื่อนๆ ของเขา แม้บนตักจะมีเด็กเอ็นฯ สาวสวยนั่งไซ้คอและคอยเอาอกเอาใจแค่ไหน ทว่าในหัวก็ยังคงคิดถึงหุ่นน่าขย้ำของเธอคนนั้นที่เห็นในกระทู้จนแทบไม่สนใจผู้คนรอบข้าง “มึงยังนัดไม่ได้อีกหรือไง?” อคิณเลิกคิ้วถามเพราะว่าตั้งแต่เข้ามาในคลับก็เห็นโฬมเอาแต่จ้องมือถือไม่หยุด “อืม…น้องเขายังไม่ตอบ” “มึงเลิกสนเรื่องนั้นเหอะ กูบอกให้ลูกต้องเตรียมเด็กไว้แล้ว” ภัทรเอ่ยขึ้นบ้าง เพราะว่าเขาไม่ใช่พวกที่มีความอดทนขนาดนั้น และไม่ได้สนใจผู้หญิงตัวเล็กในรูปที่โฬมเอาให้ดูตั้งแต่แรก “หึ มึงก็รู้ว่ากูเป็นพวกอยากได้อะไรก็ต้องได้” เขาตอบเสียงเรียบ มุมปากยกขึ้นเป็นรอยยิ้มร้าย ยิ่งได้มายากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งอยากขยี้มากเท่านั้น! “เชิญมึงรอไปคนเดียวแล้วกัน” ภัทรเอ่ยอย่างไม่ใส่ใจ มือหนาเต็มไปด้วยเส้นเลือดขึ้นเต็มหลังมือหยิบแก้วเหล้าสีอำพันขึ้นมากระดก ก่อนจะกวาดสายตามองไปรอบๆ คลับที่เต็มไปด้วยอาหารตามากมายซึ่งกำลังส่งสายตายั่วยวนมาทางโต๊ะของพวกเขา คืนนี้ไม่ค่อยมีใครน่าสนใจเลยแฮะ… “ไอ้ภัทร มึงเห็นผู้หญิงใส่ชุดแดงโต๊ะนั้นยัง?” “หืม คนไหนวะ?” “ขวามือ” พอเขามองตามทิศทางที่เพื่อนบอก ดวงตาคมกริบสีนิลก็ลุ่มลึกลงทีละน้อย “หึ…แบบนี้ค่อยน่าสนใจหน่อย” มุมปากของภัทรยกขึ้นเป็นรอยยิ้ม มองเรือนร่างเย้ายวนของสาวน้อยหน้าหวานแต่หุ่นน่าขย้ำคนนั้นแล้วก็รู้สึกอยากได้ขึ้นมา “สวยฉิบหาย…ไอ้โฬม มึงบอกลูกน้องไปเรียกมาหน่อย” อคิณเองก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน จึงหันไปถามโฬมทันทีเพราะกลัวมีคนมาคาบเธอไปเสียก่อน “พวกมึงพูดเรื่องอะไรกัน?” โฬมที่กำลังวุ่นอยู่กับเด็กเอ็นฯ บนตักเงยหน้าขึ้นจากเต้าใหญ่ของเธอพร้อมเลิกคิ้วถาม “กูอยากได้คนนั้นว่ะ” “หืม…คนไหน” เขาทำหน้าแปลกใจ ก่อนจะมองตามสายตาราวกับจะกลืนกินของเพื่อนทั้งสองไปที่โต๊ะหนึ่งในคลับ แล้วคิ้วหนาก็ขมวดเข้าหากันอย่างประหลาดใจ …ทำไมรู้สึกคุ้นๆ แบบนี้นะ? _________________________

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more