EP.6 อยากกลืนเข้าไปทั้งตัว NC+++[2]

795 Words

คลั่งไคล้อัยรินทร์ 6.2 “ไม่เคยเจอเลยงั้นเหรอ...” ภัทรขมวดคิ้วเข้าหากันเล็กน้อยอย่างคาใจ เพราะอีกฝ่ายดูคุ้นมากจริงๆ “กูจำได้ละ น้องชุดดำที่เห็นในผับเมื่อคืนไง” อคิณเป็นคนที่นึกขึ้นได้คนแรก “คะ?” “เออ จริงด้วย” พอมองดีๆ อีกครั้งภัทรก็จำได้แล้วว่าเมื่อคืนเคยให้ลูกน้องไปเรียกสาวสวยชุดดำมานั่งที่โต๊ะด้วยกัน แต่เธอปฏิเสธ ไม่นึกเลยว่าจะเป็นคนเดียวกัน โลกมันจะกลมอะไรขนาดนั้นวะ? “หืม...ที่ผับงั้นเหรอคะ” คิ้วเรียวสวยขมวดเข้าหากันอย่างใช้ความคิด แต่ไม่ว่าจะนึกยังไงก็จำไม่ได้ว่าเจอกับพวกเขาที่ผับเมื่อคืน “ช่างเรื่องนั้นเถอะ...สนใจพี่ดีกว่า” เสียงของอคิณเรียกความสนใจจากอัยรินทร์ได้เป็นอย่างดี เธอหันไปหาเขาอีกทีก็พบว่าตอนนี้ใบหน้าอยู่ห่างกันไม่ถึงคืบ ทำเอาใจเต้นไม่เป็นส่ำเลยทีเดียว โห...หล่อจัง... “พี่จูบนะ” “คะ?” มัวแต่จ้องเขาเพลิน พอโดนคำถามนั้นเข้าเธอก็ไปไม่เป็น ดวงตากลมโตเบิกกว้างอย่างตกใจ “ขอนะครับ” “อ๊ะ! คือหนูยังไม่...อื้ออ~” เสียงหวานกลืนหายไปในลำคอเมื่ออีกฝ่ายโน้มหน้าลงมาใกล้พร้อมประกบจูบ บดขยี้ริมฝีปากอวบอิ่มอ่อนนุ่มอย่างเอาแต่ใจจนเธอทำตัวไม่ถูก มือไม้จิกเกร็งเข้าหากันอย่างตื่นเต้นกับจูบแรกที่ไม่ทันได้ตั้งตัว นะ นี่คือเริ่มแล้วใช่ไหมนะ? “อ้าปากออกหน่อย” “อึก อื้อออ~” พอเธอเผยอปากออกตามที่เขาบอก อคิณก็แทรกเรียวลิ้นเข้าไปด้านใน กวาดชิมความหอมหวานจากเด็กสาวอย่างบ้าคลั่งจนเธอหายใจไม่ทั่วท้อง “ไอ้เวร รีบเลยนะมึง” โฬมอดรู้สึกหงุดหงิดไม่ได้ที่อคิณมันเป็นฝ่ายได้จูบของเธอไปก่อน “อื้ออ~ พะ พอก่อนค่ะ” นิ้วเรียวยาวดันใบหน้าหล่อเหลาออก แล้วโกยอากาศเข้าปอดเพราะเขาเร่าร้อนและรุนแรงแถมไม่ปล่อยให้มีโอกาสได้พักหายใจเลยสักนิด “หันมาทางนี้หน่อย” ภัทรเป็นฝ่ายเอ่ยขึ้นบ้าง “คะ? ...อ๊ะ!” อัยรินทร์หันไปตามเสียงของเขาก่อนจะร้องออกมาอย่างตกใจเมื่อจู่ๆ คนตัวโตก็ยกเอวเธอขึ้นไปนั่งบนตักแกร่งในท่าหันข้าง ยังไม่ทันได้ถามอะไรต่อ ใบหน้าหล่อเหลาก็โน้มลงมาบดขยี้ริมฝีปากเธออย่างหนักหน่วงไม่ต่างจากคนแรกเลยสักนิด “อึก อื้อออ~” “อืมม...หวานชะมัด” ภัทรครางต่ำในลำคออย่างพอใจ แค่จูบเดียวแต่กลับทำให้ท่อนเอ็นกลางลำตัวขยายใหญ่ขึ้นมาอย่างง่ายดาย อยากจะจับเธอเหวี่ยงลงบนเตียงเต็มที เขาไม่เคยรู้สึกมีอารมณ์กับผู้หญิงคนไหนง่ายขนาดนี้มาก่อนเลยในชีวิต “พวกมึงนี่แม่ง” โฬมสบถอย่างหงุดหงิดเมื่อพวกเพื่อนตัวดีมันฉกเธอไปก่อนเขา มือหนาปลดกระดุมเสื้อออกทีละเม็ดอย่างใจเย็นระหว่างรอ ในขณะที่อคิณเองก็ไม่ต่างกัน ไม่หนำซ้ำเขายังถอดเข็มขัดพร้อมกับรูดซิปลงแล้วด้วย “อื้ออ~…ดะ เดี๋ยวก่อนค่ะ” “ขออีกนิดนะ” ภัทรเอ่ยอย่างเอาแต่ใจ กอดเอวบางไว้มั่นไม่ให้เธอดิ้นหนีไปไหน ก่อนจะเพิ่มความลุ่มลึกและดูดดื่มมากขึ้นเรื่อยๆ จนคนบนตักหูอื้อตาลาย ไม่นานก็เคลิ้มตามสัมผัสของเขาไปได้ไม่ยาก จูบตอบกลับไปอย่างเงอะงะ ผ่านไปนานพอสมควรเขาจึงผละออกอย่างเสียดาย แฮ่ก...แฮ่ก... “พาไปที่เตียงเถอะ กูไม่ไหวแล้วว่ะ” โฬมอยากฟัดสาวน้อยใจจะขาด อยากจับเธอขย้ำตั้งแต่ตอนอยู่ในลิฟต์แล้วด้วยซ้ำ “นะ หนูขอเวลานอกค่ะ” สิ้นเสียงเธอก็เอี้ยวตัวไปหยิบขวดเหล้าราคาแพงขึ้นมากระดกเข้าปากหลายอึกอย่างรีบเร่งจนบางส่วนมันไหลลงไปตามร่องอกขาว ล่อตาล่อใจคนมองได้เป็นอย่างดี วันนี้เธอใส่เดรสสีดำกระโปรงบานพลิ้วเลยหัวเข่าขึ้นมาเล็กน้อย แต่แม้ชุดจะเรียบง่ายแค่ไหน ทว่าก็ไม่สามารถลดความเย้ายวนของเนินอกอวบอิ่มและหุ่นน่าขย้ำนั่นได้เลยสักนิด “แม่ง...กูไม่ทนละ!” “อ๊ะ! อ๊าส์~” ใบหน้าหวานบิดเบ้อย่างหนักเมื่อจู่ๆ พี่ภัทรก็ฝังใบหน้าลงมาตรงร่องอกขาว ปาดเรียวลิ้นเลียแอลกอฮอล์จากเธอเพียงแผ่วเบา แต่นั่นก็มากพอที่จะทำให้เธอเสียวจนขนลุกซู่ไปทั้งตัว อ่า...นี่เธอกำลังจะโดนจับกินจริงๆ สินะ! _________________________

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more