บำเรอรักลูกสาวมาเฟีย (หลงสวาท)

ตอนที่ 3 ได้กำลังใจ

ฉันชื่อซอนญ่าค่ะ อายุ 18 ปี กำลังจะจบมัธยมปลาย และ กำลังจะเข้ามหาลัย ฉันเป็นลูกคนสุดท้องของพ่อเจย์เด็น

พ่อฉันเป็นมาเฟียระดับต้นๆ ของสเปน แม่ฉันเป็นคนไทย ฉันเลยเป็นลูกครึ่ง

ไทย-สเปน พ่อรักและตามใจฉันมากๆ ส่วนพวกพี่ๆ ต่างแม่ก็ดูแลน้องอย่างฉันเป็นอย่างดี พ่อสอนให้เรา

6 คนพี่น้องรักกัน ไม่ว่าจะมาจากคนละแม่ก็ตาม

ฉันเป็นผู้หญิงคนเดียวในบ้านพ่อเลยห่วงเป็นพิเศษ พ่อฉันศัตรูเยอะ เลยสอนให้ฉันแข็งแกร่งและเป็นทุกอย่าง

ไม่ว่าจะ ยิงปืน ต่อยมวย

เทควันโด ฉันทำได้หมด และฉันก็ยิงปืนแม่นซะด้วย

ถึงจะเป็นผู้หญิงพ่อบอกว่าต้องป้องกันและดูแลตัวเองได้ ตอนนี้ฉันกำลังอ่านหนังสือสอบ เพื่อจะจบเกรด 12

"โอ๊ย!!!.....หัวจะระเบิดอยู่แล้วเนี่ย!! วิชาเคมี ทำไมมันจำยากจัง!!!!!"

ฉันอ่านหนังสือสอบในห้อง อ่านไปก็บ่นไป เอามือมายีผมตัวเองจนยุ่งเหยิง เบื่อจริง!!

ฉันลุกขึ้นเพื่อจะห่างออกจากหนังสือตรงหน้าที่มันทำให้ฉันปวดหัวเอามากๆ เดินลงมาข้างล่างเพื่อผ่อนคลายความเครียด

ฉันไปหาของว่างในครัวกับน้ำดื่ม และเดินมานั่งเล่นตรงบ่อปลาคราฟ มองเจ้าปลาไหว้น้ำหลากสี มันก็เพลินตาดี ช่วยลด

ความเครียดลงไปได้บ้าง

ฉันนั่งมองในบ่อปลาสักพัก เงยหน้าขึ้นมา มองตรงไปฝั่งตรงข้าม ก็เห็นผู้ชาย รูปร่างสูงโปร่งความสูงประมาณ 180 กว่าๆ กับหน้าคม

เข้มของเขา

ห๊ะ!!! พี่สิงห์.......... ฉันมองไปข้างหน้าและตื่นเต้นดีใจ

เขาคือพี่สิงห์คนที่ฉันปลื้มในความหล่อ แล้วชอบในความเก่งของเขา ฉันอยากเป็นสถาปนิกแบบเขา

ตอนนี้เขาอยู่ตรงนั้นจริงๆ ด้วย!! ฉันพูดคนเดียวด้วยความตื่นเต้นดีใจที่เจอเขาอยู่ที่นี่ ความเครียดของฉันหายเป็นปลิดทิ้ง เมื่อเจอ

หน้าเขา

“หายไปเป็นปีๆ เลยนะ!!! ไม่คิดจะกลับมาหากันบ้างเลย น่าน้อยใจนัก....”

ใช่ค่ะ ฉันแอบชอบ พี่สิงห์ตั้งแต่ฉันเจอเขาครั้งแรก เมื่อปีที่แล้วพี่สิงห์มาออกแบบตบแต่งภายในบ้านให้พ่อฉัน และฉันก็ชอบเข้าไป

ใกล้ๆ เขา ยิ่งอยู่ใกล้ ยิ่งน่าหลงไหล คนอะไรหล่อเป็นบ้า

ฉันเคยถ่ายรูปคู่กับพี่สิงห์ และก็เอาไปให้เพื่อนๆ ที่โรงเรียนของฉันดู มีแต่คนบอกว่าเขาหล่อ และอยากเจอตัวจริงของพี่สิงห์มากๆ

วันนี้เขากลับมาแล้ว เขามายืนอยู่ตรงหน้าฉันแล้ว ตอนนั้นเขามองฉันเป็นเด็กกะโปโล และยังแทนตัวเองว่าอา

แต่ฉันก็เรียกพี่มาโดยตลอด ก็ฉันหวังมากกว่าจะให้เขาเป็นอาของฉันนิ...

พี่สิงห์กำลังเดินสำรวจห้องต่างๆ ในบ้าน ก็คงจะมาออกแบบภายในให้ใหม่อีกตามเคย

" พี่สิงห์"

ฉันเดินไปใกล้ๆ และเรียกเขา

"ซอนญ่า หรอ? ไม่เจอแค่ปีเดียวโตเป็นสาวขนาดนี้เลย....” เขาทำท่าตกใจที่ฉันเป็นสาวโตเต็มวัย

"ซอนญ่าเองค่ะ"

ฉันยืนบิดไปมาด้วยความเขินอาย ที่เขาใช้สายตาคมมองมา

เขายังหล่อเหมือนเดิม หล่อมากด้วย ฉันเดินไปเกาะแขนเขา

"พี่สิงห์ มานานหรือยังคะ?"

"อาพึ่งมา เมื่อวาน"

"ไม่เห็นมีใครบอก ซอนญ่าเลย" ฉันพูดแบบงอนๆ

"เรากำลังอ่านหนังสือสอบไม่ใช่หรอ?"

"ใช่คะ หัวจะระเบิดอยู่แล้วเนี่ย มันยากจัง..."

"ไม่รีบไปอ่านหนังสือล่ะ เดี๋ยวก็ทำข้อสอบไม่ได้หรอก"

"ก่อนจะไปขอกำลังใจก่อนได้มั๊ยคะ?" ฉันพูดและยิ้มๆ ให้กับคนตรงหน้า

พี่สิงห์ทำหน้า งง!! แล้วหันมาถามฉัน

"กำลังใจแบบไหน?"

"ฉันเข้าไปสวมกอดพี่สิงห์เอาไว้แน่น"

เขาตกใจและพยายามดันตัวฉันออก

"ซอนญ่า อย่าทำแบบนี้เธอโตเป็นสาวแล้วนะ ใครเห็นมันจะไม่ดี"

ผมรู้ครับว่าฝรั่งเขาคงไม่ถือ แต่ผมถือครับ ลูกสาวเพื่อน ผมไม่อยากทำอะไรแบบนี้

"ปล่อยได้แล้วซอนญ่า"

ผมดันตัวเธอออก แล้วจ้องหน้าเธอด้วยหน้านิ่งๆ ของผม

"ได้กำลังใจแล้ว รีบไปอ่านหนังสือได้แล้ว อาขอทำงานก่อน"

"ได้ค่ะ" เธอยิ้มทะเล้น แล้วก็เดินขึ้นห้องของเธอไป

เฮ้ยยยย....ผมถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก โตเป็นสาวขนาดนี้แล้วยังจะมาทำอะไรแบบนี้อีก

เธอสวยครับ สวยมากๆ ด้วย เด็กยุโรปนี่โตไวกันจริงๆ เผลอแป๊บเดียวโตเป็นสาวแล้ว สวยขนาดนี้ไม่แปลกที่เจย์เด็นจะหวงเธอมาก

หลังจากที่ซอนญ่าเดินไปผมก็หันมาสนใจงานที่ผมกำลังจะออกแบบต่อ