~ยี่สิบนาทีต่อมา~
“ฮ่าๆๆๆๆ”
“.......”
“ฮ่าๆๆๆๆ โอ้ยขำจนน้ำตาไหล”
“ถ้ายังไม่หยุดหัวเราะพี่ พี่จะจับเรากดกับโซฟาตอนนี้เลย” พี่สีน้ำทำหน้าบึงตึงใส่ฉันพร้อมกับพูดออกมาด้วยน้ำเสียงดุดัน ก็จะให้หยุดได้ไงแค่คิดถึงภาพเมื่อกี้มันก็อดที่จะหัวเราะออกมาไม่ได้แล้วป่ะ
“โอเคๆ...แสนดีไม่หัวเราะแล้วก็ได้.....ค..อุ๊บ!” ฉันรีบยกมือขึ้นมาปิดปากตัวเองทันที ก่อนที่จะหลุดเสียงหัวเราะออกมา เอาจริงๆเลยนะฉันก็ไม่คิดว่าพี่สีน้ำเค้าจะหื่นกามได้ขนาดนี้
“กลับมาก่อนกำหนดทำไมถึงไม่บอกพี่....ก่อนหน้านี้พี่โทรหาเราก็ติดต่อไม่ได้ แล้วนี่มายังไง ใครไปรับเราที่สนามบิน?” เอ่อ ฉันควรจะตอบคำถามไหนก่อนดี
“ก็แสนดีกะจะมาเซอร์ไพรส์พี่สีน้ำไง!” แต่ก็ไม่คิดว่าฉันจะมาเจอพี่สีน้ำเซอร์ไพรส์ด้วยการช่วยตัวเองอยู่ในห้องน้ำ คนบ้ากาม!!
“ยิ้มอะไร?” พี่สีน้ำถามฉันขึ้นมา
“เปล่ายิ้มซะหน่อย!” ฉันตอบพี่สีน้ำกลับไป คือถ้าจะให้บอกว่าคิดถึง
