#หนึ่งเดือนต่อจากนั้น
ท่อนแขนแข็งแรงรวบเอวบางของเธอเข้าไปประชิดอกแกร่ง ระหว่างที่เธอแต่งตัวอยู่หน้ากระจก ดวงตาสวยมองสบตากับดวงตาคมเฉียบผ่านกระจกใส ก่อนที่เขาจะโน้มใบหน้ามาจูบที่แก้มของเธอหนักๆ
"ผมอยากไปเป็นเพื่อนคุณนะ แต่วันนี้ผมมีงานสำคัญที่ต้องทำเหมือนกัน"
ลีลาคลี่ยิ้มให้กับคำพูดประโยคนั้น แม้ลึกๆในใจ เธอจะอยากให้เขาไปด้วยกัน หากแต่หน้าที่การงาน ต่างฝ่ายต่างต้องทำเหมือนๆกัน
"ไม่เป็นไรหรอกน่า ไปแค่สองวันเอง จะรีบไปแล้วรีบกลับ"
"ผมจะให้ไอ้พัฒตามไปดูแลคุณ"
"ไม่ต้องหรอกน่า เขาก็มีงานของเขาเหมือนกัน ฉันไปเองได้ อีกอย่างก็ไม่ได้ไปคนเดียวสักหน่อย"
"ถ้าอย่างนั้นผมจะโทรหาก็แล้วกัน"
ลีลาพยักหน้าเป็นเชิงเข้าใจ ร่วมเดือนที่เข้าใจกัน ทุกอย่างมันดีมากๆ มันโอเคและลงตัวทุกอย่าง บูรพาไม่เคยทำให้เธอผิดหวัง ผู้หญิงที่ชื่อทิพย์มณีคนนั้นก็หายออกไปจากชีวิตของเธอ แม้แต่พบเจอหลังจากวันนั้นก็ไม่มี
