"แต่ก็นะ คุณจะมีทางออก หรือไม่มีทางออก มันก็เป็นเรื่องของคุณ คุณจะทำอะไรมันก็เรื่องของคุณ ความจริง คุณจะกลับเองมันก็เรื่องของคุณ ต่อจากนี้คุณไม่ใช่เมียผม แน่นอนว่าผมไม่จำเป็นต้องห่วง ไม่จำเป็นต้องแคร์ สุดท้าย คุณก็เป็นเพียงแค่ เมียเก่า เท่านั้นเอง!"
ลีลาเลือกที่จะถอดถอนหายใจออกมาให้กับประโยคที่ได้ฟัง ริมฝีปากอิ่มเม้มเข้าหากันแน่น ดวงตาสวยตวัดมองออกไปที่เบื้องหน้า ก่อนที่เธอจะเลือกก้าวขาเดินออกมา แต่ทว่า เธอก้าวออกมาจากตรงนั้นได้ไม่เท่าไหร่ แขนของเธอกลับถูกกระชากอย่างแรง เป็นจังหวะเดียวกับที่รถมอเตอร์ไซค์วิ่งผ่านไปด้วยความเร็ว
"อยากตายนักรึไง!"
คำพูดที่เกรี้ยวกราด กับน้ำเสียงที่คล้ายจะตวาด ส่งผลให้เธอสะดุ้งขึ้นมาอย่างไม่ได้ตั้งใจ หัวใจดวงน้อยเต้นแรงถี่ บูรพาบีบที่แขนของเธอแน่น ก่อนที่เขาจะออกแรงลากเธอออกมาจากตรงนั้นทันที
"ปะ ปล่อย.."
"ต้องให้ตะคอกสินะ สติถึงจะกลับมา เหม่อไปถึงไหนวะ"
