"อ่านหนังสือเหรอคะ?" ฉันหย่อนตัวนั่งลงข้างคนที่กำลังอ่านหนังสือกลางห้องรับแขกของคอนโดพร้อมทำสีหน้าจริงจัง อดที่จะยื่นหน้าไปดูข้อความในหนังสือพวกนั้นไม่ได้แต่ก็ต้องขมวดคิ้วยุ่งเพราะมันเต็มไปด้วยตัวหนังสือภาษาอังกฤษเขียนติด ๆ เต็มไปหมด บางคำก็ไม่มีความหมายทำฉันดูแล้วก็ไม่เข้าใจสักนิด
"ครับ พรุ่งนี้มีสอบตัวสุดท้าย" ใช่สิ…ช่วงที่เราห่างกันอยู่ในช่วงสอบปลายภาคพอดี ฉันและเขาจึงถูกพ่อกับแม่ไล่กลับให้มาอ่านหนังสือที่คอนโด
"โชคดีนะคะที่มิวสอบหมดตั้งแต่เมื่อวานแล้ว" ฉันว่าไปอย่างนั้น เพราะเขาเรียนเยอะกว่าจึงมีการสอบมากกว่าของฉันก็ไม่แปลก
"แปลว่าพรุ่งนี้ไม่มีสอบ?"
"ใช่ค่ะ ถ้างั้นมิวไปหาอะไรมาให้พี่ทานระหว่างอ่านหนังสือนะ" จบดังนั้นฉันก็ไม่พูดพร่ำรีบเปิดตู้เย็นที่ห้องของตัวเองหยิบเอาผลไม้จากโรงพยาบาลที่คนมาเยี่ยมพ่อติดกลับมาด้วย ลำพังสองสามีภรรยานั้นคงทานไม่หมดแม่จึงบังคับให้ฉันเอากลับมากินกับเขา
