ANGHELISHA DEMORGON
I COULDN’T remember the last time I laughed with my ass out loud. Walang nakakatawa sa joke ni Ryū but it made me tear up a bit. I think ngayon lang s’ya nag-biro ng ganito tapos hindi pa nakakatawa. Ang lakas ng kan’yang loob para i-joke ako pero natawa naman ako. I have seen the priceless reaction on his face. Parang magpapalamon na lang s’ya sa lupa.
Hindi ko na hinabol pa si Ryū. Kahit narinig n’yang natawa ako, hindi na bumukas ang pinto at hindi na ako binalikan pa. Ilang beses akong tumikhim para bumalik sa normal ang mood ko kanina.
I tried to close my eyes but my lips were still forming a curve line. I couldn’t stop smiling. Naalala ko kasi ang hitsura kanina ni Ryū. Sinakluban s’ya ng kahihiyan sa joke n’ya. Sa loob ng mahabang mga minuto, gising pa ang
